หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๘๘]

ทางรอดจากภัยใหญ่ คือ ฟังพระธรรมให้เข้าใจ

ส่วนใหญ่ไม่ได้คิดว่า วันทั้งวันเป็นอกุศลหรือเปล่า? เพราะฉะนั้น จะเห็นได้ว่า เราเข้าใจ คำว่า กุศล (ความดี) วันนี้ทำหรือยัง ยังไม่ได้ทำกุศล ใช่ไหม? แต่ก็ลืมว่า แล้วอกุศล ทำหรือเปล่า ทางกาย ทางวาจา แล้วก็ยังละเอียดไปกว่านั้นอีก แล้วกิเลสมีไหม? จิตที่แม้ไม่ได้ทำ แต่เศร้าหมองแล้วเพราะโลภะ แม้เล็กน้อยนิดเดียวในขณะที่กำลังคิด เพียงแค่คิด ยังไม่ได้ทำ จิตขณะนั้นก็แปดเปื้อนเศร้าหมองด้วยกิเลสแล้ว เพราะฉะนั้น ตั้งแต่เช้ามาคิดที่จะรอดจากอกุศลและกิเลสหรือเปล่า? สำหรับคนที่ไม่ได้ฟังธรรมะ ไม่เห็นประโยชน์ของพระธรรมเลย จะไม่คิดเลยที่จะฟังพระธรรมเพื่อที่จะได้ขัดเกลากิเลสที่เศร้าหมองแล้วก็ทำความดีให้มากขึ้นจนกระทั่งสามารถที่จะพ้นจากอกุศลและกิเลสทั้งปวงได้ เพราะฉะนั้น ท่านเหล่านั้นก็เป็นอีกโลกหนึ่งในโลกของความมืดสนิทซึ่งไม่มีแสงสว่างเลย แต่ว่าผู้ที่มีโอกาสได้ฟังธรรมะก็เริ่มรู้ถึงภัยใหญ่ ตั้งแต่เช้ามา กิเลสเท่าไหร่แล้วทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ แล้วจะรอดได้อย่างไร เป็นภัยหรือเปล่า มากขึ้นเรื่อยๆ เพราะฉะนั้น ทางรอด ก็คือว่า ฟังพระธรรมให้เข้าใจมีหนทางเดียว ขณะที่เข้าใจเป็นกุศลแล้ว แล้วก็ยังจะนำมาซึ่งกุศลอื่นๆ ซึ่งเกิดเพราะความเห็นถูกความเข้าใจถูก

เพราะฉะนั้น อะไรจะเกิด ก็ต้องเกิด โดยเฉพาะเกิดแล้วให้เห็น จากที่ยังไม่เกิดเมื่อกี้นี้เป็นเกิดแล้วเดี๋ยวนี้ คืออะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เมื่อเกิดก็ทราบว่ามีปัจจัยที่ทำให้เกิดขึ้นเป็นอย่างนี้แม้ในขณะนี้

เมื่อถึงกาลที่กรรมจะให้ผล มือที่มองไม่เห็น ทำได้ทุกอย่าง ทั้งฝ่ายดีและฝ่ายชั่ว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดตามเหตุ เพราะฉะนั้น ถ้ามีความมั่นคงในเรื่องธรรมะ และเรื่องของเหตุและผล คือกรรมซึ่งเป็นเหตุและวิบากซึ่งเป็นผลของกรรม จะเดือดร้อนไหม?

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ