เพราะเหตุใดในชีวิตแต่ละวันของเราจึงมีอกุศลมาก เหมือนกับว่ามีอกุศลเป็นปกติ เสพคุ้นกับอกุศลจิต

ควรทราบในความเป็นจริงว่าสิ่งใดมีมากหรือมีกำลังมาก สิ่งนั้นย่อมยึดหรือครอบงำสิ่งที่มีกำลังน้อยกว่า เพราะอกุศลธรรม เราสะสมมามากคุ้นเคยกับมันมากแม้ในชาตินี้ที่เห็นๆ กันอยู่ ตั้งแต่เกิดมา เราก็สะสมอกุศลธรรมมามากในชาติก่อนๆ เราก็สะสมอกุศลธรรมมามากเช่นกัน ฉะนั้นในชีวิตแต่ละวันจึงมีอกุศลเป็นจำนวนมาก สรุปคือ ถ้าขณะจิตที่ไม่เป็นในทาน ศีล ภาวนา ขณะนั้น ชวนจิตเป็นอกุศลทั้งสิ้น เมื่อรู้เช่นนี้แล้ว ไม่ควรประมาทในการฟังพระธรรม เพราะการฟังพระธรรมทำให้กุศลธรรมเจริญ

อนุโมทนา

เสพคุ้นกับอกุศลจิตมากกว่ากุศลจิต เพราะวันหนึ่งๆ เราชอบโลภะ อาหารอร่อยทุก คนก็ชอบทานและติดด้วยเป็นส่วนใหญ่ รูปสวย เสียงเพลงเพราะ โลภะชอบ ฯลฯ การละคลายกิเลสเป็นสิ่งที่ยากมาก เหมือนทวนกระแส เราต้องอาศัยการฟังธรรม เป็นเหตุให้กุศลธรรมอื่นๆ เจริญขึ้นค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

เป็นธรรมดาที่มีอกุศลเกิดมากเพราะเรามีกิเลสมากนั่นเอง สะสมปัญญาน้อยจึงทำให้กุศลเกิดน้อย อกุศลเกิดมากครับ

ขอเชิญคลิกอ่านที่นี่

กิเลสมีมาก ไม่มีที่พอจะเก็บ [คาถาธรรมบท]

ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

อนุโมทนา

ขอบคุณทุกท่านค่ะ ขออนุโมทนาค่ะ