มีอยู่ครั้งหนึ่ง เกิดอาการที่เรียกว่า ผีอำ (จึงหาข้อมูลว่าเกิดจากอะไร สรุปมาเป็น

ความเข้าใจของตนเองได้ว่าจิตตื่นก่อนกาย คือ สมองส่วนที่จะสั่งการให้กล้ามเนื้อ

เคลื่อนไหวยังไม่ได้สั่งการ กล้ามเนื้อจึงไม่สามารถเคลื่อนไหวตามที่จิตสั่งได้) ใน

ขณะนั้นดูจิตตัวเองไปด้วย ไม่ได้กลัวแต่รู้สึกอึดอัด เมื่อทำอะไรไม่ได้จึงสวดมนต์บทอิ

ติปิโส เพราะเป็นสิ่งแรกที่คิดได้ สวดจนจิตสงบและหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่

ทราบเลย ช่วยพิจารณาอธิบายด้วยค่ะว่า ลักษณะที่เรียกว่าผีอำนั้นแท้จริงแล้วเป็น

อย่างไร ขออนุโมทนาค่ะ

ลักษณะที่ชาวบ้านทั่วๆ ไปเรียกว่าผีอำ ความจริงน่าจะหมายถึงอาการฝันร้ายอีกส่วน

หนึ่งคืออาการนอนผิดท่า ธาตุกำเริบ ร่างกายปวดเมื่อย ทำให้เกิดอาการ

ดังกล่าวได้ จะสังเกตได้ว่าช่วงไหนไม่มีความวิตกกังวล นอนหลับในท่าที่สบาย

อาการดังกล่าวย่อมไม่เกิดขึ้น

ผีอำคือรูปที่เกิดจากจิตที่เป็นอกุศลมากๆ รูปที่เกิดจากจิตก็ทำให้เหมือนผีอำได้ หรือธาตุ

ไม่สม่ำเสมอ เช่น ขณะที่จะเคลื่อนไหว ถ้าไม่มีวิกาลรูป 3 ก็เคลื่อนไหวไม่ได้ วิกาลรูป

3 คือ ลหุตารูป (รูปเบา) มุทุตารูป (รูปอ่อน) กัมมัญญตารูป (รูปที่ควรแก่การงาน)

วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 106

เมื่อกายและจิตกระสับกระส่าย

กายสังขารย่อมเป็นไปหยาบแล

ครั้นกายและจิตไม่กระสับกระส่ายแล้ว

กายสังขารย่อมเป็นไปละเอียด

ขออนุโมทนาครับ

ช่วยอธิบายข้อความที่ว่า "ถ้าไม่มีวิกาลรูป 3" ก็เคลื่อนไหวไม่ได้ เพิ่มเติมให้ละเอียด

อีกหน่อยได้ไหมครับ

คนที่เป็นอัมพาต เคลื่อนไหวไม่ได้ ขณะนั้นวิกาลรูป 3 ไม่ควรแก่การงาน และวิกาลรูปไม่เกิดกับสิ่งที่ไม่มีชีวิต เช่น ต้นไม้ค่ะ