ถ้าไม่มีเวลา เราทุกคนต้องรับกรรมที่เคยทำไว้ไหมครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ที่มีการบัญญัติ เป็นกาล เวลา ก็เพราะมีสภาพธรรมธรรมที่มีจริงที่เป็นจิต (สภาพธรรมที่เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งอารมณ์) เจตสิก (สภาพธรรมที่เกิดประกอบพร้อมกับจิต) และ รูป (สภาพธรรมที่ไม่รู้อะไร) เกิดขึ้นเป็นไป สภาพธรรมที่เกิดดับ มีกาล เพราะเป็นเหตุให้มีการบัญญัติเป็นกาล เป็นเวลา เนื่องกับความเป็นจริงของสภาพธรรมที่เกิดแล้วดับไป
ธรรมที่พ้นจากกาล คือ พระนิพพาน พระนิพพานเป็นสภาพธรรมที่มีจริงๆ แต่เป็นสภาพธรรมที่ไม่เกิดไม่ดับ จึงพ้นจากความเป็นอดีต ปัจจุบัน และ อนาคตอย่างสิ้นเชิง
แต่ละคน ก็เกิดมานับชาติไม่ถ้วน ไม่ได้มีเฉพาะชาตินี้ชาติเดียว และ ยังจะต้องเกิดต่อไป เพราะยังไม่ได้ดับเหตุที่จะทำให้มีการเกิด นั่นเอง กรรมที่เคยกระทำแล้ว ไม่สูญหายไปไหน สะสมสืบต่ออยู่ในจิตทุกขณะ เมื่อถึงคราวที่กรรมให้ผล จะอยู่ที่ไหน ก็ไม่สามารถรอดพ้นไปได้ เพราะฉะนั้น ที่มีค่าที่สุด คือ ทำดี สะสมความดี ไม่ประมาทในการเจริญกุศลทุกประการ และฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ นี่แหละคือที่พึ่งที่แท้จริงสำหรับชีวิต ครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ