หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๖๒]

พระธรรมทำให้พ้นจากทุกข์

คำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกคำ ทำให้เกิดกุศล ไม่ได้ทำให้เกิดอกุศลเลย เพราะฉะนั้นก็แสดงให้เห็นว่า เมตตาความเป็นมิตร ดีไหมล่ะ กับใครก็ได้ ไม่เลือกเลยสักคนหนึ่ง เขาจะเป็นอะไร นั่นคือ เราช่วยไม่ได้ เขาสะสมมาที่จะเป็นอย่างนั้น แต่จะห้ามไม่ให้เรามีเมตตาต่อเขาหรือ? สมควรหรือที่จะเกิดอกุศล? เพราะฉะนั้น จะเห็นได้ว่า สัตว์โลกพ้นจากทุกข์เพราะพระธรรมที่ได้เข้าใจ มิฉะนั้นแล้ว ก็ไม่สามารถที่จะพ้นจากทุกข์ได้

มีเมตตา (ความเป็นมิตรเป็นเพื่อน) มีกรุณาเมื่อเขาเป็นทุกข์ ช่วยได้ ช่วย แต่ถ้าช่วยไม่ได้ ก็อุเบกขา (ไม่เอนเอียงไปทางฝ่ายอกุศล) คือ ไม่ทำจิตตัวเองให้เศร้าหมอง รู้ว่า เป็นกรรมของเขาใช่ไหม ถ้าไม่มี (อกุศล) กรรมที่ได้กระทำมา เขาจะลำบากถึงอย่างนี้หรือ เขาจะป่วยไข้ถึงอย่างนี้หรือ เพราะฉะนั้น สิ่งที่เป็นผลที่ไม่ดีก็ต้องเป็นผลที่ไม่ดีของการกระทำที่ได้กระทำแล้วเพราะฉะนั้น ช่วยไม่ได้ ก็ไม่ต้องเดือดร้อน ไปร้องไห้โวยวายทำไม เพราะนั่นเป็นอกุศล แต่ความเข้าใจธรรม (สิ่งที่มีจริง) ว่าไม่มีใครสามารถที่จะไปเปลี่ยนแปลงธรรมได้เลย ธรรมทั้งหลายเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ขณะนั้นก็สามารถที่จะเป็นอุเบกขา เพราะฉะนั้น ธรรมเป็นเรื่องของความเข้าใจ คนอื่นรู้ได้ไหม นอกจากตัวเอง เกลียดคนชั่วดีไหม? ไม่ต้องไปเกลียดหรอก เพราะเกลียด ก็คือ ชั่ว.

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ