ข้อความบางตอนจากหนังสือปรมัตถธรรมสังเขปหน้า ๑๑๑ - ๑๑๒

ฉะนั้น จะเห็นได้ว่า ตั้งแต่ตื่นจนหลับนั้น ชวนวิถีสั่งสมสันดานที่เป็นกุศลมาก หรืออกุศลมาก แล้วจะทำอย่างไรดี

ทุกท่านกำลังกินยาพิษ ถ้า "รู้" ก็ควรแสวงหายา ที่จะแก้ยาพิษ ถ้า "ไม่รู้" ก็ยังคงกินยาพิษ สะสมยาพิษ ซึ่งย่อมให้ผลเป็นโทษภัยทีละเล็กทีละน้อยเรื่อยๆ

"ยา" ที่จะแก้ยาพิษนั้น มีขนานเดียวเท่านั้น คือ "อบรมเจริญสติปัฏฐาน" ขณะใดสติปัฏฐานไม่เกิด ไม่มีหนทางที่จะพ้นจากการสะสมของอกุศล เพราะกุศลอื่นๆ ก็เกิดน้อย เมื่ออบรมเจริญสติปัฏฐาน สติปัฏฐานก็เกิดแทนอกุศลได้

เพราะโวฏฐัพพนวิถีจิต เป็นอนันตรปัจจัย กระทำทางให้กุศลจิตเกิด ตามการสะสม และกุศลจิต เกิดพร้อมด้วย สติที่ระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ

ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

[เล่มที่ 39] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 20

อีกนัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าเปรียบเหมือนแพทย์ผู้ฉลาด เพราะทรงสามารถกำจัด พยาธิ คือกิเลสพร้อมทั้งอนุสัยออกได้ พระธรรมเปรียบเหมือนเภสัชยาที่ทรงปรุงถูกต้องแล้ว พระสงฆ์ผู้มีพยาธิคือ กิเลสและอนุสัยอันระงับแล้ว เปรียบเหมือนหมู่ชนที่พยาธิระงับแล้ว เพราะประกอบยา
ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ขออนุโมทนา ไม่ทราบเลยว่าขณะ สติปัฎฐานไม่เกิดและกุศลจิตไม่เกิดกำลังกินยาพิษ

ขออนุโมทนา

ธรรมโอสถรักษาได้ทุกโรคค่ะ

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ