คำถามจากคุณวิเชียร เตชะธนิตานนท์

ปัจจุบันคนมักจะพูดว่า "มีศีลเสมอกัน" ถึงคบกันเป็นเพื่อนได้ ความจริงเป็นอย่างไร? น่าจะเป็น "ไม่มีศีลเสมอกัน" มากกว่า ใช่มั้ยครับ?

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ความเป็นจริงของธรรม เป็นจริงอย่างไร ก็เป็นจริงนั้น สำหรับ ความเป็นผู้มีศีลเสมอกัน นั้น หมายความว่า มีความประพฤติที่ดีงาม เสมอกัน ความเป็นจริงของแต่ละคนก็เป็นแต่ละหนึ่ง ซึ่งเมื่อความดี เกิดขึ้น ก็เป็นความดี ไม่เปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่นได้เลย ความดีของตนเองและความดีของคนอื่น ก็เป็นความดี และโดยทั่วไป ผู้ที่มีความประพฤติในลักษณะเหมือนกันๆ ก็ย่อมจะคบค้าสมาคมกัน เพราะมีความประพฤติเป็นไปในลักษณะอย่างนั้นๆ เหมือนกัน คบค้าสมาคมกันตามความประพฤติ
ความเป็นผู้มีศีลเสมอกัน ในระดับสูง คือ ความเป็นผู้มีศีลเสมอกันของพระอริยบุคคลในระดับต่างๆ ตั้งแต่พระโสดาบันจนถึงพระอรหันต์ ตามข้อความใน พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ ๔๓๔ ดังนี้

บทว่า "ถึงความเป็นผู้มีศีลเสมอกันอยู่" ความว่า ผู้มีศีล เข้าถึงความเสมอกันกับภิกษุทั้งหลาย ผู้อยู่ในส่วนทิศเหล่านั้นๆ อยู่ เพราะว่า ศีลของพระโสดาบัน เป็นต้น สม่ำเสมอกันด้วยศีลของพระโสดาบัน เป็นต้น เหล่าอื่น ที่อยู่ระหว่างทะเลบ้าง เทวโลกบ้าง แน่แท้ ไม่มีความแตกต่างกันโดยมรรคและศีล

...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ