* วิตก (วิ-ตัก-กะ) เป็นสภาพที่ตรึกหรือจรดในสิ่งที่กำลังปรากฏ

* พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงจำแนกวิตกเป็น 2 ส่วน คือ วิตกในทางอกุศล และวิตกในทางที่ดีงาม

* วิตกในทางอกุศล (อกุศลวิตก) คือความตรึก ความคิดที่เป็นอกุศล ได้แก่

- ความตรึกด้วยความติดข้องในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ (กามวิตก)

- ความตรึก ความคิด ด้วยโทสะ (พยาปาทวิตก)

- ความตรึก ความคิด ด้วยอกุศลที่มุ่งเบียดเบียนผู้อื่น (วิหิงสาวิตก)

* วิตกในทางที่ดีงาม คือความตรึก ความคิด ในทางที่ดีงาม ได้แก่

- ความตรึก ความคิด ที่จะออกจากความติดข้องในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ (เนกขัมมวิตก)

- ความตรึก ความคิด ด้วยความไม่เดือดร้อน ไม่โกรธ (อัพยาปาทวิตก)

- ความตรึก ความคิด ที่ไม่เบียดเบียนผู้อื่น (อวิหิงสาวีตก)

* ถ้าตรึกไปในทางอกุศลมากๆ อยู่บ่อยๆ จิตก็น้อมไปที่จะมีอัธยาศัยในทางที่เป็นอกุศลวิตกมากยิ่งขึ้น และไม่น้อมไปในทางวิตกที่ดีงาม

* ดังนั้น จึงไม่ควรประมาท ที่จะฟังพระธรรม อบรมปัญญา รู้ตามความเป็นจริงในอกุศลที่กำลังเกิดปรากฏ และเห็นโทษของอกุศล ซึ่งจะเป็นไปเพื่อละคลาย และดับความตรึก ความคิด ที่เป็นอกุศล ไปตามลำดับ

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ