[เล่มที่ 38] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 355

ตติยปัณณาสก์

สมณสัญญาวรรคที่ ๑

๑๐. นิทธมสูตร

ว่าด้วยธรรมอันบุคคลพึงปัดเป่า ๑๐ ประการ

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 38]

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 355

๑๐. นิทธมสูตร

ว่าด้วยธรรมอันบุคคลพึงปัดเป่า ๑๐ ประการ

[๑๑๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรมทั้งหลายอันบุคคลพึงปัดเป่ามี ๑๐ ประการนี้ ๑๐ ประการเป็นไฉน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความเห็นผิด อันบุคคลผู้มีความเห็นชอบปัดเป่าแล้ว และอกุศลธรรมอันลามกมิใช่น้อยที่เกิดขึ้นเพราะความเห็นผิดเป็นปัจจัย อันเขาปัดเป่าแล้ว ส่วนกุศลธรรมมิใช่น้อยย่อมถึงความเจริญบริบูรณ์เพราะความเห็นชอบเป็นปัจจัย.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความดำริผิด อันบุคคลผู้มีความดำริชอบปัดเป่าแล้ว ฯลฯ.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การเจรจาผิด อันบุคคลผู้มีการเจรจาชอบปัดเป่าแล้ว ฯลฯ.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การงานผิด อันบุคคลผู้มีการงานชอบปัดเป่าแล้ว ฯลฯ.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การเลี้ยงชีพผิด อันบุคคลผู้มีการเลี้ยงชีพชอบปัดเป่าแล้ว ฯลฯ.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การพยายามผิด อันบุคคลผู้มีความพยายามชอบปัดเป่าแล้ว ฯลฯ.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความระลึกผิด อันบุคคลผู้มีความระลึกชอบปัดเป่าแล้ว ฯลฯ.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความตั้งมั่นผิด อันบุคคลผู้มีความตั้งมั่นชอบปัดเป่าแล้ว ฯลฯ.

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้า 356

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความรู้ผิด อันบุคคลผู้มีความรู้ชอบปัดเป่าแล้ว ฯลฯ.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความหลุดพ้นผิด อันบุคคลผู้มีความหลุดพ้นชอบปัดเป่าแล้ว และอกุศลธรรมอันลามกมิใช่น้อยที่เกิดขึ้นเพราะความหลุดพ้นผิดเป็นปัจจัย อันเขาปัดเป่าแล้ว ส่วนกุศลธรรมมิใช่น้อยย่อมถึงความเจริญบริบูรณ์เพราะความหลุดพ้นชอบเป็นปัจจัย ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรมทั้งหลายอันบุคคลพึงปัดเป่ามี ๑๐ ประการนี้แล.

จบนิทธมสูตรที่ ๑๐

อรรถกถานิทธมสูตรที่ ๑๐

นิทธมสูตรที่ ๑๐ พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้.

บทว่า นิทฺธมนิยา ได้แก่ พึงขจัดเสีย.

จบอรรถกถานิทธมสูตรที่ ๑๐