ขอเรียนถามว่า อะไรเป็นสาเหตุให้อธิกรณ์ (คดีฟ้องร้องกันเกี่ยวกับการปฏิบัติวินัยของภิกษุ) เป็นไปอย่างยืดเยื้อ รุนแรง และวุ่นวาย

เหตุที่ทำให้คดียืดเยื้อเพราะอกุศลธรรม ถ้าภิกษุเป็นผู้มีความกระด้าง ถือตัวมักโกรธ มักระแวง จัดมีความปรารถนาลามก ทุศีล มีบาปธรรม ไม่มีความละอายบาป ไม่เกรงกลัวบาป ไม่มีปัญญาเครื่องพิจารณา อกุศลธรรมเหล่านี้ทำให้คดีหรืออธิกรณ์ ยืดเยื้อ รุนแรง และวุ่นวาย

ทั้งหมดก็มาจากอวิชชา คือ โมหะ ความไม่รู้อะไรเป็นกุศล อะไรเป็นอกุศล อะไรมีโทษ อะไรมีคุณ เป็นต้น อวิชชาทำให้ลุ่มหลงด้วยโลภะ โทสะ โมหะ

อะไรเป็นสาเหตุให้อธิกรณ์ (คดีฟ้องร้องกันเกี่ยวกับการปฏิบัติวินัยของภิกษุ) เป็นไปอย่างยืดเยื้อ รุนแรง และวุ่นวาย

เพราะเหตุด้วยภิกษุบางรูป เป็นผู้ทุศีล ยินดีในการแตกแยก ดังเช่น พระฉัพพัคคีย์ ๒ รูปนี้ คือ พระปัณฑกะ และพระโลหิตกะ. เธอทั้งสองนั้นรื้อฟื้นอธิกรณ์ที่ระงับแล้วโดยชอบธรรม จึงทำให้อธิกรณ์ยืดเยื้อ วุ่นวาย ดังตัวอย่าง ในชาดกที่จะยกมาเกี่ยวกับเรื่องอธิกรณ์ ที่ยืดเยื้อเพราะอาศัย ภิกษุทุศีล และจะทำให้เข้าใจว่า ใครกันแน่เป็นมิตรแท้ของเราจริงๆ ดังตัวอย่างในชาดกครับ ลองอ่านดูนะครับ เรื่องนี้ดีมาก.

เชิญคลิกอ่านที่นี่...

ว่าด้วยความสำคัญผิด [สตปัตตชาดก]

เชิญคลิกอ่านที่นี่

เหตุให้อธิกรณ์ยืดเยื้อและไม่ยืดเยื้อ [สูตรที่ ๕]

อกุศลทั้งนั้นที่ทำให้ยืดเยื้อ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ