[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 287

ตติยปัณณาสก์

ราชวรรคที่ ๔

๗. อัปปสุปติสูตร

ว่าด้วยคนหลับน้อยตื่นมาก ๕ จําพวก

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 36]

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 287

๗. อัปปสุปติสูตร

ว่าด้วยคนหลับน้อยตื่นมาก ๕ จำพวก

[๑๓๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย คน ๕ จำพวกนี้ ย่อมหลับน้อยตื่น มากในราตรี ๕ จำพวกเป็นไฉน คือ สตรีผู้คิดมุ่งถึงบุรุษ ๑ บุรุษผู้คิดมุ่งถึงสตรี ๑ โจรผู้คิดมุ่งลักทรัพย์ ๑ พระราชาผู้ทรงบำเพ็ญพระราชกรณี ๑ ภิกษุผู้คิดมุ่งถึงธรรมที่ปราศจากสังโยชน์ ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย คน ๕ จำพวก นี้แล ย่อมหลับน้อยตื่นมากในราตรี.

จบอัปปสุปติสูตรที่ ๗

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 288

อรรถกถาอัปปสุปติสูตร

พึงทราบวินิจฉัย ในอัปปสุปติสูตรที่ ๗ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า ปุริสาธิปฺ ปายา ความว่า มีความประสงค์ในบุรุษเกิดขึ้น ด้วยอำนาจอสัทธรรม คือ พอใจผู้ชาย. บทว่า อาทานาธิปฺปาโย ความว่า โจรมีความประสงค์จะขโมยเอาอย่างนี้ว่า บัดนี้ เราจักขโมยเอาได้ บัดนี้ ขโมยไม่ได้. บทว่า วิสญฺโคาธิปฺปาโย ความว่า ภิกษุเป็นผู้มุ่งพระนิพพานอย่างนี้ว่า เราจักบรรลุพระนิพพานในบัดนี้.

จบอรรถกถา อัปปสุปติสูตรที่ ๗