หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๖๙]

ทำประโยชน์สูงสุด

บรรพชิต เป็นเครื่องหมายของผู้สละชีวิตเพื่อที่จะศึกษาธรรม ประโยชน์ยิ่ง คือ ขัดเกลากิเลสแล้วก็แสดงธรรมให้คฤหัสถ์ได้เข้าใจด้วย เพราะเหตุว่า คฤหัสถ์ไม่มีเวลาเท่ากับบรรพชิตที่จะอุทิศทั้งชีวิตเพื่อการขัดเกลากิเลสโดยศึกษาธรรมแล้วก็ขัดเกลากิเลสและแสดงธรรมอนุเคราะห์คฤหัสถ์ซึ่งคฤหัสถ์อนุเคราะห์ภิกษุด้วยปัจจัย ๔ (จีวรเครื่องนุ่งห่ม อาหาร ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค) เพราะฉะนั้น สิ่งเดียวซึ่งพระภิกษุจะอนุเคราะห์คฤหัสถ์ได้ เป็นสิ่งซึ่งคนที่ไม่มีความรู้ไม่มีความเข้าใจไม่ใช่พระภิกษุผู้ทรงความรู้ ทำไม่ได้ นั่นก็คือว่า แสดงความจริงตามพระธรรมเพื่อประโยชน์แก่เขา นั่นคือ หน้าที่หรือกิจของภิกษุ ไม่ใช่ไปทำอย่างอื่นเลย

ให้สิ่งที่ดีที่สุด คือ ให้ความรู้ถูกความเข้าใจถูกตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงตามที่ได้ศึกษาตามที่ได้ขัดเกลากิเลสเพื่อให้คนอื่นได้รู้ว่าอะไรถูกอะไรผิดแล้วก็จะได้ขัดเกลากิเลสด้วยแม้ว่าจะไม่ใช่เพศบรรพชิต แต่ก็สามารถเข้าใจธรรมขัดเกลากิเลสรู้แจ้งอริยสัจจธรรมได้เพราะฉะนั้น แม้ภิกษุ บวชวันเดียว แต่คฤหัสถ์เป็นถึงพระอนาคามีบุคคล คฤหัสถ์นั้นก็แสดงความเคารพภิกษุโดยเพศโดยความที่สะสมมาที่จะสละอาคารบ้านเรือนทุกสิ่งทุกอย่างความสะดวกชีวิตของคฤหัสถ์ทั้งหมด เพื่ออุทิศชีวิตในการศึกษาธรรมเพื่อประโยชน์สุขแก่คนอื่นด้วย ไม่ใช่แต่เฉพาะตน การทำประโยชน์สุขแก่คนอื่นที่เหนือสิ่งอื่นก็คือให้ความเข้าใจที่ถูกต้องในพระธรรม

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ