* เมื่อครุ่นคิดถึงสิ่งหนึ่งสิ่งใดด้วยความติดข้อง ก็ย่อมทำให้เกิดความรัก ความพอใจ ในสิ่งนั้น หรือเมื่อไม่เป็นไปตามความต้องการ ก็ย่อมเกิดความโกรธ ความขัดเคือง ซึ่งเป็นไปด้วยความลุ่มหลง คือความไม่รู้ตามความเป็นจริง

* เพราะไม่รู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง จึงมีความยึดถือว่าเป็นเรา เป็นของเรา และหลงยินดี ยินร้ายในสภาพธรรมที่ปรากฏ

* เมื่อรู้ตามความเป็นจริงในสภาพธรรมที่เพียงปรากฏเกิดแล้วดับ ก็จะละความครุ่นคิดด้วยความยินดียินร้ายในสิ่งที่เพียงปรากฏเกิดแล้วดับ เพราะรู้ว่าเป็นสิ่งที่ไม่มีสาระ

* ดังนั้นการฟังพระธรรม อบรมเจริญปัญญาเพื่อรู้สภาพธรรมที่กำลังปรากฏเดี๋ยวนี้ตามความเป็นจริง จึงเป็นหนทางของการที่จะละคลายโลภะ โทสะ โมหะ ไปโดยลำดับ

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขออนุโมทนาครับ 

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ