ขณะที่ให้สิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น สามารถที่จะสละได้ ขณะนั้น ไม่ใช่เรา เป็นแต่เพียงธรรมที่เกิดขึ้น ทำกิจ หน้าที่ ที่เข้าใจได้ว่า เป็นธรรม ไม่ใช่เรา ก็เกิดจากการฟังธรรมแล้วเข้าใจ ตั้งต้นฟังเพื่อเข้าใจว่าธรรมคืออะไร เมื่อรู้จักธรรมแล้ว เมื่อกล่าวถึง ทาน ก็เข้าใจว่าขณะนั้นเป็นจิตที่ดีงาม เป็นกุศลจิตที่เกิดขึ้นกับบุคคลใดที่สามารถสละ วัตถุสิ่งของที่เป็นประโยชน์แก่บุคคลอื่นได้ ถ้าไม่ได้ฟังอย่างนี้ ก็ยังเป็นเราที่ให้ทาน แต่ความจริงเป็นจิตที่ดีงามเกิดขึ้นที่สามารถสละวัตถุสิ่งของได้ แม้เรื่องของ ศีล ก็ตาม เราอาจคิดว่า เราไม่ฆ่าสัตว์ เราไม่ลักทรัพย์ แต่แท้จริงเป็นจิตที่ดีงาม เป็นกุศลจิตที่เกิดขึ้นวิรัติ งดเว้นทุจริต นี่คือการได้ฟังธรรม แล้วเริ่มเข้าใจธรรมว่า ทุกอย่างที่มีจริง เป็นธรรม แต่การที่จะเข้าใจความจริงนั้นได้ ก็ต้องอาศัยการฟังพระธรรม ที่จะเข้าใจสิ่งนั้นจริงๆ ว่าคืออะไร ไม่ใช่เพียงแต่กล่าวว่า ทาน ให้สละไป ให้สละไป แต่ก็ไม่เข้าใจธรรม

เพราะเหตุว่า มีการตรัสรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงมีคำจริง แต่ละคำที่ส่องให้เข้าใจสภาพธรรมที่มีจริง ตามความเป็นจริงเช่น ทาน ศีล ไม่ใช่เราให้ทาน ไม่ใช่เรามีศีล แต่เป็นธรรม เพราะฉะนั้น แต่ละคำที่ได้ยินได้ฟังเป็นไปเพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูกในความเป็นจริงของธรรม ท่านอาจารย์สุจินต์กล่าวว่า "ตั้งต้นที่การฟังพระธรรมให้เข้าใจในความเป็นจริงของธรรม

กราบเท้าระลึกถึงพระคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

อนุโมทนาในกุศลจิตค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ