ข้อความบางตอนจากการบรรยายธรรมโดยท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์
ท่านอาจารย์ ต้องเห็นโทษของอกุศล สำหรับ สัจจบารมีนั้นก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรมากในชีวิตประจำวัน แต่ว่าความจริงแล้ว สัจจะเป็นธรรมที่ส่งเสริมให้กุศลทั้งหลายเกิดขึ้น และเจริญขึ้นด้วย เพราะว่าเป็นผู้ที่จริงใจต่อการที่จะขัดเกลากิเลส เพราะฉะนั้นขณะใดที่กุศลไม่เกิด และเกิดระลึกได้ว่าเราเป็นผู้ที่จริงใจต่อการที่จะเจริญกุศล ก็เป็นปัจจัยหนึ่ง ที่จะทำให้กุศลเกิดได้ หรือว่าในขณะที่อกุศลกำลังเกิด ไม่เป็นผู้ที่จริงใจที่จะละคลายอกุศล ขณะนั้นก็ปล่อยให้อกุศลเจริญขึ้น แต่ว่าขณะที่อกุศลเกิดแล้ว เป็นผู้ที่จริงใจต่อการที่จะละคลายอกุศล ขณะนั้นกุศลก็เกิดได้ เช่นขณะที่กำลังมีมานะ มีความสำคัญตนในชีวิตประจำวัน เหตุการณ์ต่างๆ แม้แต่การที่จะบริโภคอาหาร ในร้านอาหารก็มีมานะได้ใช่ไหมคะ มานะจะแทรกเข้ามาได้บ่อยๆ กำลังขับรถอยู่ ก็มีมานะได้ คนอื่น เรา เป็นอย่างไร มีกายวาจา มีการขับรถที่ไม่ถูกต้องตามกฏ หรืออะไรอย่างนั้น ก็เหตุให้เกิดมานะได้ แต่ถ้ากุศลจิตเกิดในขณะนั้น เป็นผู้ที่จริงใจต่อการที่จะละอกุศลคือสติสัมปชัญญะเกิด ขณะนั้นละมานะ
เพราะฉะนั้นการที่จะละอกุศลได้นี้ ก็จะต้องเป็นผู้ที่จริงใจ พร้อมด้วยสติสัมปชัญญะ ที่จะระลึกรู้ลักษณะของอกุศลในขณะนั้น แล้วละ เป็นเหตุที่จะทำให้ กุศลเจริญขึ้นได้ การดำเนินชืวิตประจำวัน ของพระโพธิสัตว์ เป็นการเจริญกุศลที่ละเอียดทุกทาง และทุกท่านที่ยังไม่รู้แจ้งอริยสัจจธรรม เป็นผู้ที่กำลังดำเนินรอยตามพระโพธิสัตว์คือจะต้องอบรมเจริญปัญญาทุกประการเพื่อที่จะดับกิเลส เพราะฉะนั้นก้ควรที่จะได้พิจารณาถึง ชีวิตประจำวันของพระโพธิสัตว์ ก่อนที่ท่านจะได้ตรัสรู้เป็พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยพระองค์เป็นผู้ที่มีสัจจะ คือความจริงใจในการเจริญกุศล เพื่อละคลาย และ ขัดเกลากิเลส
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ
เป็นประโยชน์เกื้อกูลอย่างยิ่งในชีวิตประจำวัน ครับ
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลวิริยะของคุณหมอ ด้วยนะครับ
ขออนุโมทนาค่ะ
ขออนุโมทนาครับ
ขอเชิญอ่านเพิ่มเติม...
วิธุรชาดก พระวิธุรบัณฑิตบําเพ็ญสัจบารมี