[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 809

ทุติยปัณณาสก์

อรหันตวรรคที่ ๓

๙. อัคคธรรมสูตร

ว่าด้วยผู้ควร และไม่ควรบรรลุ อัครธรรม

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 36]

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 809

๙. อัคคธรรมสูตร

ว่าด้วยผู้ควร และไม่ควร บรรลุอัครธรรม

[๓๕๔] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุประกอบด้วยธรรม ๖ ประการ ย่อมเป็นผู้ไม่ควร เพื่อทำให้แจ้ง ซึ่งอรหัต อันเป็นธรรมชั้นเลิศ ธรรม ๖ ประการเป็นไฉน? คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ไม่มีศรัทธา ๑ เป็นผู้ไม่มีหิริ ๑ เป็นผู้ไม่มีโอตตัปปะ ๑ เป็นผู้เกียจคร้าน ๑ เป็นผู้มีปัญญาทราม ๑ และเป็นผู้มีห่วงใยในร่างกาย และชีวิต ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๖ ประการ นี้แล ย่อมเป็นผู้ไม่ควร เพื่อกระทำให้แจ้ง ซึ่งอรหัต อันเป็นธรรมชั้นเลิศ.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุประกอบด้วยธรรม ๖ ประการ ย่อมเป็นผู้ควร เพื่อควรกระทำให้แจ้งอรหัต อันเป็นธรรมชั้นเลิศ ธรรม ๖ ประการเป็นไฉน? คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้มีศรัทธา ๑ เป็นผู้มีหิริ ๑ เป็นผู้มีโอตตัปปะ ๑ เป็นผู้ปรารภความเพียร ๑ เป็นผู้มีปัญญา ๑ และเป็นผู้ไม่มี ความห่วงใย ในร่างกาย และชีวิต ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๖ ประการ นี้แล ย่อมเป็นผู้ควรเพื่อกระทำให้แจ้ง ซึ่งอรหัต อันเป็นธรรมชั้นเลิศ.

จบอัคคธรรมสูตรที่ ๙

สูตรที่ ๙ ง่ายทั้งนั้นแล