[เล่มที่ 26] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 648
๗. ทิฏฐิสูตร
ว่าด้วยคนติดลาภสักการะเหมือนถูกแทงด้วยลูกศร
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 26]
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 648
๗. ทิฏฐิสูตร
ว่าด้วยคนติดลาภสักการะเหมือนถูกแทงด้วยลูกศร
[๕๕๑] พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี กรุงสาวัตถี. ณ ที่นั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ลาภสักการะและความสรรเสริญ ทารุณ เผ็ดร้อน หยาบคาย เป็นอันตรายแก่การบรรลุธรรมอันเกษมจากโยคะ ซึ่งไม่มีธรรมอื่นยิ่งไปกว่า.
[๕๕๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อะไรแทงใครด้วยลูกศรคือทิฏฐิ ลาภสักการะและความสรรเสริญ ย่อมตามถึงพระเสขะผู้ยังไม่บรรลุอรหัตตผล คำว่า "ลูกศร" นี้ เป็นชื่อของลาภสักการะและความสรรเสริญ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ลาภสักการะและความสรรเสริญ ทารุณ ฯลฯ อย่างนี้แล เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้แหละ.
จบทิฏฐิสูตรที่ ๗
อรรถกถาทิฏฐิสูตรที่ ๗
พึงทราบวินิจฉัยในทิฏฐิสูตรที่ ๗ ดังต่อไปนี้.
บทว่า ทิฏฺิคเตน คือ ทิฏฐิ.
บทว่า วิเสน คือ กำซาบด้วยพิษ.
บทว่า สลฺเลน คือ ลูกศร.
จบอรรถกถาทิฏฐิสูตรที่ ๗