[เล่มที่ 26] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้าที่ 738

ในอนาคต เมื่อเขากล่าวพระสูตรที่ตถาคตกล่าวแล้ว อันลึก มีอรรถ

อันลึก เป็นโลกุตตระ ประกอบด้วยสุญญตธรรมอยู่ จักไม่ปรารถนาฟัง

จักไม่เข้าไปตั้งจิตเพื่อรู้ และจักไม่สำคัญธรรมเหล่านั้น ว่าควรเล่าเรียน

ว่าควรศึกษา แต่ว่าเมื่อเขากล่าวพระสูตรอันนักปราชญ์รจนาไว้ อันนัก-

ปราชญ์ร้อยกรองไว้ มีอักษรอันวิจิตร มีพยัญชนะอันวิจิตร เป็นของ

ภายนอก เป็นสาวกภาษิตอยู่ จักปรารถนาฟังด้วยดี จักเงี่ยโสตลงสดับ

จักเข้าไปตั้งไว้ซึ่งจิตเพื่อรู้ และจักสำคัญธรรมเหล่านั้น ว่าควรเรียน

ควรศึกษา.

อนุโมทนาอย่างยิ่งคะ มีสาวกรุ่นใหม่ภาษิตในปัจจุบันว่า ...ปฏิบัติธรรมไปจนที่สุดพระพุทธเจ้าไม่มี ..ทีสุดคือว่างเช่นนี้คุณเมตตากรุณาให้ข้อคิดดิฉันด้วย เรียนเชิญท่านกัลยณมิตรท่านอื่นๆ ด้วยค่ะ....กราบมาด้วยความนับถือคะ

ควรใช้หลักกาลามสูตรที่พระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ ...เคยได้ฟังว่า พระองค์ทรงทราบเหตุการณ์ในอนาคตว่า..จะเกิดความเชื่อลัทธิต่างๆ มากมายกล่าวอ้างหรือกล่าวตู่ทำให้ผิดเพี้ยนจากความเป็นจริงที่เป็นพระธรรม ..เนื่องจากกาลเวลา จึงให้หลักการไตร่ตรองไว้ถึง10ประการ