เมื่อได้รับการอบรมเจริญปัญญาอยู่บ่อยๆ จนสามารถละคลายความติดข้องได้มากขึ้นเรื่อยๆ เหตุนี้จะทำให้อุปนิสัยสะสมในทางที่เป็นกุศลบางอย่าง ไม่เป็นเหตุให้เกิดอกุศลจิตจนกระทำกรรมหนึ่งกรรมใดในเวลาต่อมาได้หรือไม่ อันเนื่องจากสามารถเข้าใจและละคลายความเคยชินหรืออุปนิสัยในทางที่ไม่ดีได้ สาเหตุที่ถามคำถามนี้เนื่องจากเข้าใจว่า ไม่ว่าจะทำอะไรในปัจจุบันชาติ ก็ล้วนแต่มีกรรมและอุปนิสัยสะสม อันเป็นเหตุปัจจัยให้เกิดผลและการกระทำกรรมใหม่อยู่ตลอดเวลา จนไม่อาจหยุดยั้งเหตุปัจจัยสะสมในอดีตชาติ ที่จะต้องเกิดขึ้นในทำนองเดียวกันในปัจจุบันชาติ

ขอบคุณครับ

สำหรับปุถุชนยังไม่แน่นอน เพราะปัญญายังไม่มีกำลังมาก แต่ถ้าเป็นพระอริยบุคคลแน่นอน ท่านจะไม่ทำอกุศลกรรม เช่น ล่วงศีล ๕

ในอดีตมีการสะสมกรรม กิเลส วิบาก หรืออุปนิสัยได้ฉันใด ในปัจจุบันก็สามารถมีการสะสมสิ่งใหม่ๆ ได้ฉันนั้น ซึ่งแม้ว่าการสะสมอุปนิสัยในอดีตจะเป็นปัจจัยให้อกุศลหรือกุศลประเภทใดเกิดได้มากหรือน้อยก็ตาม แต่ไม่ได้หมายความว่าจะไม่สามารถมีการสะสมใหม่ได้ เพียงแต่ว่าจะมีเหตุปัจจัยให้มีการสะสมในทางกุศลหรืออกุศลมากน้อยอย่างไรเท่านั้นเอง ซึ่งเหตุปัจจัยที่จะทำให้กุศลเกิดก็คือการฟังธรรม การศึกษาธรรมนั่นเอง โดยเฉพาะการฟังเพื่อความเข้าใจถึงการอบรมเจริญปัญญา ซึ่งจะเป็นปัจจัยให้สติปัฏฐานเกิดขึ้นระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรม และขณะนั้นก็เป็นการสะสมอุปนิสัยที่เป็นเหตุปัจจัยให้มีการเจริญขึ้นในทางธรรมต่อไป แต่ไม่ใช่ว่าจะเกิดกุศลหรือสติปัญญาได้มากๆ ที่จะละคลายอกุศลได้อย่างรวดเร็ว เพราะต้องเป็นการอบรมเจริญที่ละเล็กทีละน้อยอย่างยาวนานทีเดียว (จิรกาลภาวนา)

ขออนุโมทนาครับ