ด้วยเคยมีความศรัทธา ที่จะบริจาคร่างกายหลังเสียชีวิต จึงได้ติดต่อไป แต่ทาง ร.พ.บอกไม่รับ เพราะร่างกายไม่ครบ 32 คือ ได้ตัดมดลูกทิ้งไป อย่างนี้หมายความว่า เราบุญไม่ถึงที่จะได้สร้างกุศลใช่หรือเปล่า

กุศลมีหลายอย่าง ทั้งทาน ศีล ภาวนา ขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ควรบำเพ็ญกุศลทุกประการส่วนการบริจาคร่างกายหลังจากตายไปแล้วนั้น เราก็แจ้งให้บริจาคอวัยวะบางส่วนได้เช่น ดวงตา เป็นต้น แต่ที่สำคัญคือ วันคืน ล่วงไปๆ เรากำลังทำอะไรอยู่ เรากระทำที่พึ่งแก่ตนหรือยัง ที่พึ่งที่จะทำให้พ้นจากทุกข์ เราสะสม อบรมหรือยัง เพราะการได้เกิดเป็นมนุษย์นี้แสนยาก การได้พบคำสอนของพระพุทธเจ้าก็แสนยาก ดังนั้นไม่ควรประมาท

บุญหรือกุศลมี ๑๐ อย่างค่ะ แล้วแต่โอกาสไหน ที่กุศลจิตเกิด ก็ทำในขณะนั้น

เช่น ขณะที่ฟังธรรมเป็นกุศลขั้นภาวนา สูงกว่าทานและศีลอีก หรือเราเห็นใครถือของหนัก เราก็เข้าไปช่วยถือ นี้ก็เป็นกุศลจิต เป็นบุญค่ะ ความดี ๑๐ อย่าง ควรเจริญทุกๆ วันค่ะ คือ ทาน ศีล การช่วยเหลือ การอ่อนน้อม การอุทิศส่วนกุศล การฟังธรรม การแสดงธรรม ความเห็นถูก การอนุโมทนา ในความดีของคนอื่น ฯลฯ

ขออนุโมทนา ในกุศลจิต และพระธรรมเท่านั้น ย่อมปรุงแต่งจิต ให้เป็นคนดีขึ้นพร้อมๆ กับความเข้าใจ หนทางดับกิเลส ถ้ายังไม่เคยแนวทางนี้ เปิดฟังไฟล์ธัมมะจากเว็บนี้ได้ครับ

ขออนุโมทนา

คิดจะให้สิ่งที่มีประโยชน์เป็นกุศล ถ้ารู้ว่าเขาไม่รับ แล้วเสียใจก็เป็นอกุศล ความเข้าใจในสภาพธรรมขณะนั้น ก็เป็นกุศล เพราะฉะนั้น กุศลกับอกุศลจึงเกิดดับสลับกันได้อย่างรวดเร็ว ไม่มีผู้บริจาค ไม่มีโรงพยาบาล

ขออนุโมทนา

ดิฉันก็บริจาคร่างกาย และดวงตาค่ะ แต่ถึงเวลาจริงๆ ไม่รู้ว่าจะได้สมความตั้งใจหรือเปล่า เพราะตอนที่คุณแม่มีชีวิตอยู่ ก็บริจาคดวงตาให้สภากาชาดไทย แต่พอถึงเวลาจริงๆ กลับไม่ได้ให้ คุณแม่ประสบอุบัติเหตุ ถูกรถชนเสียชีวิต ต้องส่งมาที่สถาบันนิติเวช ซึ่งดิฉันตอนนั้นเสียใจมาก ทำอะไรไม่ถูก เพราะกระทันหัน จึงลืมเรื่องการบริจาคดวงตาของคุณแม่ไปเลย ก็ไม่ได้ให้ตามเจตนาของคุณแม่ และเป็นเรื่องอุบัติเหตุไม่แน่ใจว่าเขาจะรับหรือไม่ ถ้าเขารับก็น่าเสียดายที่ ดิฉันไม่ได้ทำตามที่คุณแม่ตั้งใจไว้ เพราะมัวแต่เสียใจ สำหรับตัวเองดิฉันก็บอกญาติพี่น้องไว้แล้ว ให้ช่วยทำตามเจตนาของเราด้วย ก็ไม่รู้ว่า จะได้หรือไม่ เพราะเป็นเรื่องของอนาคต

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ ที่คุณคิดบริจาคร่างกาย ถึงแม้ไม่ได้ตามเจตนา ก็ได้บุญไปแล้วครั้งหนึ่ง ที่มีจิตที่เป็นกุศล ต้องการช่วยเหลือผู้อื่น

ให้แล้วคือให้แล้ว และก็ไม่ต้องหวังว่าเขาจะเอาไปไหม จะเอาไปทำอะไร เอาไปแล้วจะใช้ได้จริงไหม เป็นความวิตกกังวล ซึ่งเป็นอกุศลนะ

สาธุ... อนุโมทนาค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ