ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

การสนทนาธรรมโดย อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์และ คุณวันทนา ทิพวัลย์ จากหนังสือ บุญญกิริยาวัตถุ ๑๐

คุณวันทนา การให้ ซึ่งเมื่อให้ไปแล้ว จิตใจไม่เศร้าหมอง กับการให้ไปแล้ว เกิดเสียดายขึ้นมาเมื่อเทียบกันแล้วการให้แล้วจิตใจไม่เศร้าหมองคงมีอานิสงส์มากกว่า
ท่านอาจารย์ การให้ที่มีเจตนาผ่องใสทั้ง ๓ กาล คือในขณะที่คิดจะให้ ในขณะที่กำลังให้และขณะที่ให้ไปแล้วนั้นอานิสงส์ คือ ผลที่จะได้รับนั้นมีมากกว่าเพราะกุศลจิตเกิดมากกว่า และกุศลจิตนั้นก็ผ่องใสมากกว่า

แต่การให้ที่ดีที่สุดนั้นก็คือ การให้ที่ไม่หวังผลไม่หวังลาภ ไม่หวังยศ ไม่หวังสรรเสริญใดๆ ที่พึงจะได้รับแต่ว่าให้เพราะรู้ว่าเป็นสิ่งที่ดี เป็นสิ่งที่ควรทำ การให้ ในลักษณะนี้ ไม่มีการหวังผลทางวัตถุ ปนอยู่ด้วยเลย

ขออนุโมทนา

สาธุ

การให้ที่ดีที่สุดนั้นก็คือ การให้ที่ไม่หวังผล ไม่หวังลาภ ไม่หวังยศ ไม่หวังสรรเสริญใดๆ ที่พึงจะได้รับ แต่ว่าให้เพราะรู้ว่าเป็นสิ่งที่ดี เป็นสิ่งที่ควรทำ.

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ . . .

ขออนุโมทนาครับ