สมควรหรือไม่ครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ไม่ว่าจะเป็นยุคใดสมัยใดก็ตาม ภิกษุสามเณร ก็จะต้องเป็นภิกษุสามเณรตามพระธรรมวินัย ที่ได้ศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญาขัดเกลากิเลสของตนเอง มีหน้าที่ที่สำคัญ ๒ อย่าง คือ คันถธุระ ศึกษาพระธรรมวินัยให้มีความเข้าใจอย่างถูกต้อง และ วิปัสสนาธุระ มีปัญญารู้สภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง ซึ่งมีรากฐานที่สำคัญมาจากคันถธุระ อีกทั้งความประพฤติที่ดีงามทั้งหลายทั้งปวง ก็มาจากความเข้าใจพระธรรมวินัยนั่นเอง
ก็ลองคิดดูก็ได้ว่า พระภิกษุสามเณรซึ่งเป็นเพศบรรพชิต ในสมัยครั้งพุทธกาล เช่น พระสารีบุตร พระมหาโมคคัลลานะ พระมหากัสสปะ พระอานนท์ สามเณรราหุล สามเณรสังกิจจะ สามเณรอธิมุตตก์ เป็นต้น มีท่านใดที่มาทำกิจเหมือนอย่างคฤหัสถ์บ้าง ไม่มีเลย เพราะท่านเหล่านั้น เป็นเพศบรรพชิต ไม่ใช่คฤหัสถ์ และมีความเคารพพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างยิ่ง
ดังนั้น จึงไม่สมควรอย่างยิ่ง ที่จะหาข้ออ้างต่างๆ เพื่อกระทำผิดพระวินัย และก็คงจะไม่ใช่เพียงเรื่องนี้เรื่องเดียว แสดงถึงความไม่เคารพยำเกรงต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คฤหัสถ์ก็ไม่ควรเห็นดีเห็นงามไปกับพฤติกรรมของภิกษุสามเณรที่ไม่เป็นไปตามพระธรรมวินัย เพราะฉะนั้นแล้ว ถ้าหากว่า ไม่สามารถดำรงอยู่ในเพศที่สูงยิ่งได้ ก็ไม่ควรที่จะดำรงอยู่ ไม่ควรทำให้พระพุทธศาสนาเศร้าหมอง เพราะเหตุว่า เป็นโทษ เป็นอันตรายอย่างยิ่ง มีโอกาสไปอบายภูมิได้โดยง่าย จะเห็นว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยไม่ได้เลย แต่ถ้าเป็นคฤหัสถ์แล้ว ก็สามารถทำกิจการงานต่างๆ ดำรงชีวิตอย่างคฤหัสถ์ได้ ไม่ต้องมากังวลเรื่องพระวินัยข้อต่างๆ เลย ครับ

...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ