[เล่มที่ 90] พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖

พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๗

ปัฏฐาน ภาคที่ ๖

และ อรรถกถา

อนุโลมติกติกปัฏฐาน

หีนติกกุสลติกะ

(๑๔. หีนติกะ ๑. กุสลติกะ)

กุศลบทปฏิจจวาระ 194/1192

อกุศลบทปฏิจจวาระ 195/1192

อัพยากตบทปฏิจจวาระ 196/1193

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 90]

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1192

หีนติกกุสลติกะ

(๑๔. หีนติกะ ๑. กุสลติกะ)

กุศลบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๙๔] ๑. กุศลธรรมที่เป็นมัชฌิมธรรม อาศัยกุศลธรรม ที่เป็นมัชฌิมธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. กุศลธรรมที่เป็นปณีตธรรม อาศัยกุศลธรรมที่เป็น ปณีตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ.

พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

อกุศลบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๙๕] ๑. อกุศลธรรมที่เป็นหีนธรรม อาศัยอกุศลธรรม ที่เป็นหีนธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

ทุกปัจจัย มี ๑ วาระ.

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1193

อัพยากตบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๙๖] ๑. อัพยากตธรรมที่เป็นมัชฌิมธรรม อาศัยอัพยากตธรรมที่เป็นมัชฌิมธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. อัพยากตธรรมที่เป็นปณีตธรรม อาศัยอัพยากตธรรมที่เป็นปณีตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๓. อัพยากตธรรมที่เป็นมัชฌิมธรรม อาศัยอัพยากตธรรมที่เป็นมัชฌิมธรรม และอัพยากตธรรมที่เป็นปณีตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย. มี ๕ วาระ.

พึงให้พิสดารทุกวาระ.

หีนติกกุสลติกะ จบ