การที่เรานั่งสมาธิแล้วจิตสงบเย็นมีความสุข ทำให้เราติดใจในการนั่งสมาธิตลอดเพราะต้องการความสุข ถือว่าป็นมิจฉาสมาธิ หรือไม่

เอกัคคตาเจตสิกที่เกิดกับอกุศลทั้งหมดเป็นมิจฉาสมาธิ ถ้าจิตไม่เป็นกุศล คือ ไม่สงบจากอกุศลเป็นมิจฉาสมาธิทั้งหมด

เป็นมิจฉาสมาธิ ครับ

ถ้าเรานั่งสมาธิแล้วไม่ประกอบด้วยปัญญา จิตไม่สงบจากโลภะ โทสะ โมหะ เป็นมิจฉาสมาธิ อย่านั่งดีกว่า เสียเวลาด้วย แทนที่จะเกิดปัญญา ก็เกิดโลภะแทนติดในความสบาย โลภะติดทุกอย่าง ยกเว้นโลกุตตรธรรม ๙ มรรค ๔ ผล ๔ นิพพาน ๑

ขออนุโมทนา

เจริญกุศลเพื่อให้จิตไม่เป็นอกุศล

การที่เรานั่งสมาธิแล้วจิตสงบเย็นมีความสุข ทำให้เราติดใจในการนั่งสมาธิตลอด เพราะต้องการความสุข ถือว่าป็นมิจฉาสมาธิ หรือไม่

การตัดสินว่าเป็นสัมมาหรือมิจฉาสมาธิ มิได้ใช้ความตั้งมั่นของจิตหรือความสุข ที่เกิดจากการนั่ง ความตั้งมั่นหรือแน่วแน่อยู่ที่หนึ่งที่ใด เป็นอกุศลก็ได้ (มิจฉา สมาธิ) หรือมีความสุขกับสิ่งใด ขณะนั้นจิตเป็นอกุศลก็ได้ (เพราะโสมนัสเวทนา เกิดกับโลภมูลจิตได้) เมื่อจิตเป็นอกุศล เป็นมิจฉาสมาธิครับ

ลองอ่านข้อความในพระไตรปิฎกนะ เรื่อง แม้จิตตั้งมั่นในอารมณ์หนึ่งอารมณ์ใดหรือสงบก็เป็นมิจฉาสมาธิได้

เชิญคลิกอ่านได้ที่ ...

มิจฉาสมาธิ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

อนุโมทนา..ได้รับความรู้และความเข้าใจมากขึ้น

แสดงว่าสัมมาสมาธิ คือ จิตตั้งมั่นและสงบจากกิเลสต่างๆ ไม่ฟุ้งซ่าน แต่ถ้ามี ความฟุ้งซ่านเรามีสติระลึกรู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง ถือเป็นสัมมาสมาธิได้หรือไม่

ถ้าจิตเป็นกุศล เอกัคคตาเจตสิกเป็นสัมมาสมาธิ

ขณะที่ฟุ้งซ่านกับขณะที่สติระลึก คนละขณะกัน ขณะที่ฟุ้งซ่านขณะนั้นเป็นอกุศลเป็นมิจฉาสมาธิ ขณะที่สติระลึก สติเกิดกับจิตฝ่ายดี ขณะนั้นเป็นกุศล เป็นสัมมาสมาธิครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ขอกราบขอบพระคุณ อ่านแล้วเข้าใจเรื่องสมาธิดีขึ้นมากเลยค่ะ จะพยายามขัด เกลาตัวเอง เพื่อให้กิเลสลดลงเพราะมีกิเลสมากมายเหลือเกิน

ขออนุโมทนาครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ