ความคิดที่ว่า ถ้าพระรับเงินบริจาค แต่นำมาบริจาคต่อหรือแจกจ่ายต่อให้คนยากไร้ ไม่ผิด เพราะท่านมีบุญเก่าจึงได้ทรัพย์มาซึ่งเงินทอง และยิ่งมาบริจาคต่อให้คนยากไร้ ยิ่งเป็นบุญน่านับถือ ความคิดดังกล่าวถูกต้องหรือไม่?

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

[เล่มที่ 3] พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ปฐมภาค-ทุติยภาค เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ ๙๔๐

**พระบัญญัติ**

ภิกษุใด รับ ก็ดี ให้รับ ก็ดี ซึ่งทอง เงิน หรือ ยินดีทอง เงิน อันเขาเก็บไว้ให้ เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์.

[เล่มที่ 54] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรีคาถา เล่ม ๒ ภาค ๔ - หน้าที่ ๔๑๕ -๔๓๒

** สุภากัมมารธิดาเถรีคาถา**

ข้าพเจ้าละสมบัติไม่ใช่น้อย ออกบวชด้วยศรัทธาอย่างนี้ในพระสัทธรรม ที่พระพุทธเจ้า ทรงประกาศดีแล้ว ข้อที่ละทิ้งเงินทองเสียแล้ว กลับมายึดเงินทอง นั้น อีก ไม่สมควรแก่ข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าปรารถนาแต่ความไม่กังวลห่วงใย ผู้ใดละทิ้งเงินทองแล้วกลับมายึดเงินทองนั้นไว้อีก ผู้นั้นจะโงหัวขึ้นมาได้อย่างไร ในระหว่างบัณฑิตทั้งหลาย เงินและทองไม่มีเพื่อสันติ (ความสงบ) สำหรับผู้นั้น เงินทอง นั้นก็ไม่สมควรแก่สมณะ เงินทองนั้น ก็มิใช่อริยทรัพย์

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค เล่ม ๔ ภาค ๒ มณิจูฬกสูตร หน้า ๒๑๒ ดังนี้

“ทองและเงินไม่ควรแก่สมณศากยบุตร สมณศากยบุตรย่อมไม่ยินดีทองและเงิน สมณศากยบุตร ห้ามแก้วและทอง ปราศจากทองและเงิน ... เรามิได้กล่าวว่า สมณศากยบุตรพึงยินดี พึงแสวงหาทองและเงินโดยปริยายอะไรเลย”

ผิดตั้งแต่พระภิกษุรับเงินแล้ว ถ้าพระภิกษุรับเงินเพื่อตัวเอง เป็นอาบัติปาจิตตีย์ที่จะต้องสละวัตถุสิ่งของนั้น (นิสสัคคิยปาจิตตีย์) แต่ถ้าพระภิกษุรับเงินเพื่อผู้อื่นหรือรับเพื่อสิ่งอื่น ไม่ใช่เพื่อตัวเอง ก็เป็นอาบัติทุกกฎ (ทำชั่ว, ทำผิด, ทำไม่ดี) กล่าวได้เลยว่า ไม่ว่าพระภิกษุรับเงินเพื่อจุดประสงค์ใดก็ผิดทั้งหมด
พระภิกษุก่อนที่ท่านจะบวช ท่านต้องสละทรัพย์สินเงินทองทั้งหมดแล้วจึงบวช เมื่อบวชแล้วยังจะกลับมารับในสิ่งที่ตนเองสละแล้วอย่างนั้นหรือ? เคารพพระสัมมาสัมพุทธเจ้าหรือไม่ซึ่งเป็นผู้ทรงบัญญัติพระวินัยโดยตรง เงินทอง เป็นสิ่งที่ไม่สมควรแก่เพศพระภิกษุโดยประการทั้งปวง เป็นเครื่องเศร้าหมองของบรรพชิตจริงๆ ทำให้เกิดความติดข้อง เป็นห่วงกังวล และไม่ต่างอะไรกับคฤหัสถ์
การช่วยเหลือคฤหัสถ์ด้วยเงินทอง ควรเป็นกิจของคฤหัสถ์ ไม่ใช่กิจของพระภิกษุ พระภิกษุไม่รับและไม่ยินดีในเงินและทอง แล้วจะไปมีเงินทองเพื่อนำไปบริจาคให้กับคนยากคนจนได้อย่างไร นั่นเป็นความประพฤติของพระภิกษุในพระธรรมวินัยหรือไม่? ขณะที่ทำผิดพระวินัย ไม่มีความเคารพยำเกรงต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะเป็นบุญได้อย่างไร? ครับ
... ยินดีในกุศลของท่านผู้ถามและทุกๆ ท่านด้วยครับ ...