ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สรุปสาระสำคัญของการสนทนาพระสูตร

เรื่องปฐมโพธิกาล

ที่มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา

วันเสาร์ที่ ๖ พฤษภาคม ๒๕๖๐


 ~ ทุกอย่างก็ยากที่จะรู้ เพราะว่ากำลังมีอยู่ในขณะนี้ ถ้าไม่มีการฟังพระธรรมเพื่อที่จะเข้าใจจริงๆ ไม่มีทางที่จะละโลภะ กิเลส อกุศลได้เลย เพราะว่า อกุศลทั้งหมด เกิดเพราะความไม่รู้


~ ฟังพระธรรมบ่อยๆ ไม่ใช่เบื่อบ่อยๆ


~ ค่อยๆ สะสมความเข้าใจว่า เดี๋ยวนี้มีธรรม (สิ่งที่มีจริง) แต่ไม่รู้ และจะรู้ได้ก็ต่อเมื่อฟังเพื่อเข้าใจ ไม่ใช่เพื่ออย่างอื่น


~ ฟังพระธรรม ค่อยๆ เข้าใจขึ้นๆ ไปเรื่อยๆ ทีละเล็กทีละน้อย โดยไม่หวัง เพราะรู้ว่าเป็นอนัตตา ไม่สามารถที่จะบังคับบัญชาได้เลยทั้งสิ้น


~ เข้าใจความเป็นธรรมแค่ไหน? ถ้าเข้าใจว่า เป็นธรรมจริงๆ จะไม่เดือดร้อนเลย


~ ได้ฟังคำว่า "ธรรม ไม่ใช่เรา เป็นสิ่งที่มีจริง" ได้ฟังมานานสักเท่าไหร่? จนกว่าจะจริงอย่างนี้ เมื่อนั้น


~ อดทนที่จะรู้ความจริงว่า ขณะนั้น เกิดแล้ว เป็นอย่างนั้นแล้ว เปลี่ยนไม่ได้ เป็นไปตามเหตุปัจจัย


~ ทางเดียวที่จะละอกุศลทั้งหลายได้ ก็ด้วยความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้อง


~ สิ่งที่มีจริงเดี๋ยวนี้ มีทั้งกุศล มีทั้งอกุศล มีทั้งสิ่งที่ไม่ใช่ทั้งกุศลไม่ใช่ทั้งอกุศล ให้รู้ว่า ไม่ใช่เรา สำคัญที่สุด คือ เข้าใจถูกต้อง ว่า ธรรมเป็นธรรม ไม่ใช่เรา


~ การขัดเกลากิเลสยากแค่ไหน ในฐานะของคฤหัสถ์ กิเลสมาก ก็ขัดเกลากิเลสตามเพศ (ของคฤหัสถ์) ตามควรแก่สติปัญญา และ สำหรับบรรพชิตก็ขัดเกลากิเลสในเพศบรรพชิต


~ รู้ไหมว่า ความประพฤติทั้งหมดที่ไม่เหมาะไม่ควร เป็นเพราะกิเลส ถ้าไม่เห็นกิเลสด้วยปัญญา ก็ไม่ละ


~ สมาทาน (ถือเอาเป็นข้อปฏิบัติ) รักษาศีลเกิน ๕ ข้อ ได้ แต่จำเป็นต้องบอกใครไหม? เพราะเป็นเรื่องของการขัดเกลา


~ ถ้าไม่เข้าใจธรรม จะรู้ไหมว่ามีกิเลส


~ พระภิกษุสงฆ์ที่ทำสังฆกรรม เช่น การบวช ไม่รับและไม่ยินดีในเงินและทอง แล้วเอาเงินทองไปให้ใคร?


~ จะทำอะไรตามใจชอบ ไม่ได้ จะเอาเงินเอาทองไปให้พระภิกษุ ไม่ได้


~ บวชเพื่อเข้าใจพระธรรม เพื่อขัดเกลากิเลสในเพศบรรพชิต ถ้าไม่ใช่เพื่อเข้าใจพระธรรม การบวชไม่มีประโยชน์เลย เพราะเหตุว่า การบวช เพื่อขัดเกลากิเลสด้วยความเข้าใจพระธรรม ถ้าไม่มีความเข้าใจพระธรรม จะเอาอะไรมาขัดเกลากิเลส จะเอาความไม่รู้มาขัดเกลากิเลสไม่ได้ ที่จะขัดเกลากิเลสได้ ก็ต้องด้วยความเข้าใจพระธรรม


~ ถ้ามีความเข้าใจพระธรรม จะมีความกรุณา (สงสาร) มากทีเดียว ว่า ภิกษุที่มีความประพฤติผิด จะไปไหน? (ไปอบายภูมิ) โทษมากแค่ไหน? แล้วมีทางหนึ่งทางใดที่จะทำให้เขาได้เข้าใจถูกต้อง สมควรไหมที่จะกล่าวถึงเพื่อจะได้มีการไตร่ตรอง มีการได้ยินได้ฟัง มีการระลึกได้ มีการที่จะรู้ว่าตนเองสมควรที่จะเป็นพระภิกษุไหม? ผู้ที่ไม่สมควร (เป็นภิกษุ) คือ ผู้ที่ไม่สามารถที่จะขัดเกลากิเลสในเพศบรรพชิตได้ สามารถลาสิกขา (สึกออกมาเป็นคฤหัสถ์) ได้ทุกขณะ


~ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยผิด ถ้าเข้าใจแล้วแก้ได้ด้วยความเข้าใจ แต่ถ้าไม่เข้าใจก็ไม่แก้ แล้วก็แก้ไม่ได้ด้วย


~ แต่ละคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประมาทไม่ได้เลย ต้องเข้าใจทีละคำ แต่ละคำ ให้ชัดเจน


~ พระพุทธศาสนา เป็นเรื่องของการละ เป็นเรื่องของการสละ เป็นเรื่องของความตรง เป็นเรื่องของความถูกต้อง เป็นเรื่องของความเข้าใจพระธรรม


~ จะรักษาพระพุทธศาสนาหรือจะทำลายพระพุทธศาสนา? ชัดเจน ว่า ทำอย่างหนึ่งเป็นการทำลายพระพุทธศาสนา ทำอีกอย่างหนึ่งถูกต้องตามพระธรรมวินัย เป็นการดำรงรักษาพระพุทธศาสนา แล้วชาวพุทธจะดำรงรักษาพระพุทธศาสนาหรือจะทำลายพระพุทธศาสนา?


...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง
และ อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

กราบอนุโมทนาสาธุค่ะท่านอาจารย์ ฟังไว้ พิจารณาไว้ สะสมไว้

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

การจะรักษาพระพุทธศาสนาเริ่มต้นการศึกษาคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ถ้าศึกษาแล้วไม่เข้าใจหรือเข้าใจแบบผิดๆ ก็ถือว่าทำลายศาสนา เริ่มต้นต้องหากัลยาณมิตรผู้มีความรู้ความเข้าใจถูกในคำสอนของพระพุทธเจ้ากราบอนุโมทนาสาธุด้วยครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

การศึกษาพระธรรมต้องเป็นผู้ละเอียด

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

กราบสาธุค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ได้อ่าน สรุปสาระสำคัญของการสนทนา ฯ 6 พค 2560 ของ อ.คำปัน ที่ท่าน อ.สุจินต์เป็นผู้บรรยาย

ผมจึงได้เริ่มเข้าใจเจตนาของการรณรงค์ เรื่องภิกษุในธรรมวินัย ไม่รับและไม่ยินดี ในเงินและทอง

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ