หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๐๗]

กุศลเกิดขณะใด ขณะนั้นอกุศลเกิดไม่ได้

มีโอกาสที่จะทำความดีขณะใด ก็จะทำให้ขณะนั้นอกุศลเกิดไม่ได้ เวลาที่อกุศลเกิดขึ้นเป็นอย่างไรขณะนั้น? ฟังธรรมมาแล้วเห็นไหมว่าเป็นอกุศล? เก็บไว้ก่อน หรือว่า รู้เลยว่าไม่มีประโยชน์และกำลังเพิ่มโทษทุกขณะที่อกุศลยังคงเกิดสืบต่อไปเรื่อยๆ ตราบใดที่ปัญญายังไม่มีกำลัง เพราะฉะนั้น จะรั้งรอรีรอไหม? ลืมพระธรรมทั้งหมดที่ทรงแสดงโทษของอกุศลทั้งหลาย โทษของโลภะ (ความติดข้อง) โทษของโทสะ (ความโกรธ) โทษของโมหะ (ความไม่รู้) โทษของมานะ (ความสำคัญตน) โทษของทุกสิ่งทุกอย่าง (ที่ไม่ดี) ? ทั้งๆ ที่สิ่งนั้นปรากฏเกิดแล้ว ปัญญาที่ฟังไม่พอที่จะทำให้ขณะนั้นกุศลจิตเกิดแทนที่จะเป็นอกุศลอีกต่อไป เพราะฉะนั้น ก็เป็นเรื่องของการอบรมจริงๆ ต้องมีวิริยะ (ความเพียร) มีขันติ (ความอดทน) มีความจริงใจ มีความมั่นคงที่จะสละที่จะละอกุศล แล้วเมตตา (ความเป็นมิตรเป็นเพื่อน) เป็นบารมี (ความดีที่ทำให้ถึงฝั่งของการดับกิเลส) ด้วยหรือเปล่า? อยู่ไหน? เพราะฉะนั้น ฟังธรรมอย่ามุ่งหวังเพียงที่จะเข้าใจธรรม แต่กิเลสทั้งหลายที่เกิดขึ้นแสดงให้เห็นว่ากั้นการที่จะเข้าใจธรรมแล้ว เพราะเหตุว่าเพราะปัญญาไม่พอ กิเลสเหล่านั้นจึงเกิดได้ ฟังธรรมเพื่อเป็นปัจจัยให้มีความเข้าใจถูกให้มีความเห็นถูกแล้วปัญญาความเข้าใจถูกก็เหมือนแสงสว่างที่นำทางไปสู่ทางสว่าง ไม่รู้เลยใช่ไหมว่าอยู่ในความมืด มืดที่ไม่เข้าใจลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง ยังคงมืดอยู่ ความมืดของอวิชชาความไม่รู้ ทั้งๆ ที่สภาพธรรมก็ปรากฏแต่ไม่ได้เข้าใจความจริงของสภาพธรรมนั้นตามความเป็นจริง

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ