มีเพื่อนอยู่หลายคนไปปฏิบัติธรรมกันในที่ต่างๆ โดยไม่มีความเข้าใจพระธรรมที่
พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงเลย... ท่านอาจารย์สุจินต์เคยกล่าวไว้ว่า ไป
ฟังพระธรรมที่ไหนก็ได้ ไม่ใช่ต้องมาฟังท่านคนเดียว ถ้าที่นั้นๆ สอนให้เข้าใจความ
จริง สอนให้เข้าใจสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏ ไม่ใช่สอนให้ไปปฏิบัติธรรมโดยไม่เข้าใจ
ความจริงของสิ่งที่กำลังปรากฏในชีวิตประจำวัน มีเพียงพระพุทธเจ้าเท่านั้นที่สอนให้
เข้าใจความจริงในสิ่งที่กำลังปรากฏ ขณะที่เข้าใจก็ไม่หลง เพราะเป็นทางสายเดียว
เท่านั้นที่พระพุทธองค์ทรงแสดง เพราะฉะนั้นไปปฏิบัติโดยไม่เข้าใจขณะนั้นก็หลง...
ขณะหลงก็ไม่เข้าใจ ขณะเข้าใจก็ไม่หลง หลงก็เป็นทางสู่ความทุกข์ ไปสู่นรก....แต่
ความเข้าใจเป็นทางแห่งปัญญา เป็นแสงสว่าง เพราะความเข้าใจย่อมทำให้ความดี
ต่างๆ เจริญขึ้น แล้วเราทั้งหลายจะมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร? จะอยู่เพื่อหลง หรืออยู่เพื่อ
เข้าใจธรรม อบรมเจริญความดีทุกประการยิ่งๆ ขึ้นไป
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านค่ะ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ
ขออนุโมทนาค่ะ
ท่านอาจารย์กล่าวว่า ผู้ที่หลงก็ไม่รู้ ผู้ที่รู้ก็ไม่หลง หลงก็คือไม่รู้ แต่ปัญญาไม่
ทำให้หลง ท่านอาจารย์มีเมตตามากท่านอดทนด้วยความจริงใจที่จะสนทนาธรรมเพื่อ
ให้ทุกๆ ท่านได้เข้าใจ ให้ชีวิตเราได้เข้าใจพระธรรม และทำความดี
มีท่านหนึ่งถามท่านว่า สิ่งที่ท่านอาจารย์กำลังเผยแผ่ให้ความถูกต้อง ความเข้าใจ
นั้นเป็นสิ่งที่ยากยิ่ง ต้องอาศัยความอดทน ยากแสนยากที่จะทำหน้าที่นี้ได้ และได้
กราบเรียนถามต่อไปว่า ท่านยึดหลักตรงไหนที่ได้ให้ความกรุณาที่จะเป็นผู้ให้ความเข้า
ใจ ท่านอาจารย์ตอบว่า ท่านยึดหลักความถูกต้อง ท่านพูดความจริง
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านค่ะ
ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ
ขอขอบพระคุณคุณพี่เมตตา และขออนุโมทนาครับ
เป็นประโยชน์มากครับขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลจิตของพี่เมตตา ด้วยครับ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ
มีเพื่อนอยู่หลายคนไปปฏิบัติธรรมกันในที่ต่างๆ โดยไม่มีความเข้าใจพระธรรมที่
พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงเลย... ท่านอาจารย์สุจินต์เคยกล่าวไว้ว่า ไป
ฟังพระธรรมที่ไหนก็ได้ ไม่ใช่ต้องมาฟังท่านคนเดียว ถ้าที่นั้นๆ สอนให้เข้าใจความ
จริง สอนให้เข้าใจสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏ ไม่ใช่สอนให้ไปปฏิบัติธรรมโดยไม่เข้าใจ
ความจริงของสิ่งที่กำลังปรากฏในชีวิตประจำวัน มีเพียงพระพุทธเจ้าเท่านั้นที่สอนให้
เข้าใจความจริงในสิ่งที่กำลังปรากฏ ขณะที่เข้าใจก็ไม่หลง เพราะเป็นทางสายเดียว
เท่านั้นที่พระพุทธองค์ทรงแสดง เพราะฉะนั้นไปปฏิบัติโดยไม่เข้าใจขณะนั้นก็หลง...
ขณะหลงก็ไม่เข้าใจ ขณะเข้าใจก็ไม่หลง หลงก็เป็นทางสู่ความทุกข์ ไปสู่นรก....แต่
ความเข้าใจเป็นทางแห่งปัญญา เป็นแสงสว่าง เพราะความเข้าใจย่อมทำให้ความดี
ต่างๆ เจริญขึ้น แล้วเราทั้งหลายจะมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร? จะอยู่เพื่อหลง หรืออยู่เพื่อ
เข้าใจธรรม อบรมเจริญความดีทุกประการยิ่งๆ ขึ้นไป
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านค่ะ
จะทำ คงทำไม่ได้นะค่ะ ไม่มีใครสามารถทำปักขิยธรรมให้เกิดได้ นอกจากปัญญา
ปัญญาต้องเกิดจากการอบรมให้ค่อยๆ มีขึ้น และในชีวิตประจำวันเป็นธรรมคาจริงๆ โลภ
โกรธ หลง เกิดมากมาย สำหรับกุศลนั้นเกิดน้อยมาก ทางฝั่งโน้นก็แสนไกล หนทาง
ก็แสนกันดารเต็มไปด้วยภัย แล้วจะเอาปัญญา จากที่ไหนมาดับอกุศลกิเลสทั้งหลาย
เหล่านี้ ถ้าไม่เริ่มจากขณะนี้ ฟังพระธรรมให้เข้าใจ พิจารณาไตร่ตรองด้วยความรอบ
คอบ ค่อยๆ อบรมสะสมความเข้าใจถูก เห็นถูกในหนทางและจะขาดไม่ได้คือ บารมี ๑๐
เพราะเป็นเครื่องช่วยให้ถึงฝั่ง จึงต้องอบรมเจริญกุศลทุกประการด้วยความเข้าใจใน
หนทางจริงๆ ไม่ใช่ด้วยความหวัง หรือจะทำ จนกว่าปัญญาจะคมกล้า...
การศึกษาพระธรรมจึงต้องศึกษาให้ละเอียด เพื่อความเข้าใจพระธรรมให้ถูกต้องยิ่งขึ้น
เพื่อจะได้ประพฤติปฏิบัติอย่างถูกต้อง ธัมมานุธัมมปฏิปัตติ ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม
ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่...
สัมโพธิสูตร .. เหตุเจริญแห่งโพธิปักขิยธรรม
ไปปฏิบัติธรรม?
ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่าน ด้วยค่ะ...