ความผูกโกรธ
โดย เมตตา  28 ก.ย. 2552
หัวข้อหมายเลข 13740

พระสุตตันตปฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เลม ๑ ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 65

อกฺโกจฺฉิ มํ อวธิ มํ อชินิ มํ อหาสิ เม เย จ ตํ อุปนยฺยนฺติ เวรํ เตสํ น สมฺมติ. อกฺโกจฺฉิ มํ อวธิ มํ อชินิ มํ อหาสิ เม เย จ ตํ นูปนยฺหนฺติ เวรํ เตสูปสมฺมติ.

"ก็ชนเหล่าใด เข้าไปผูกความโกรธนั้นไว้ว่า 'ผู้โน้นได้ด่าเรา ผู้โน้นได้ตีเรา ผู้โน้นได้ชนะเรา ผู้โน้นได้ลักสิ่งของของเราแล้ว' เวรของชนเหล่านั้น ย่อมไม่ระงับได้, ส่วนชนเหล่าใดไม่เข้าไปผูกความโกรธนั้น ไว้ว่า 'ผู้โน้นได้ด่าเรา ผู้โน้นได้ติเรา ผู้โน้นได้ชนะเรา ผู้โน้นได้ลักสิ่งของของเราแล้ว' เวรของชนเหล่า นั้นย่อมระงับได้."



ความคิดเห็น 1    โดย suwit02  วันที่ 28 ก.ย. 2552

สาธุ


ความคิดเห็น 2    โดย chatchai.k  วันที่ 5 ส.ค. 2563

ขออนุโมทนาครับ


ความคิดเห็น 3    โดย สิริพรรณ  วันที่ 23 ส.ค. 2563

กราบนอบน้อมพระรัตนตรัยด้วยเศียรเกล้า

กราบบูชาพระคุณท่านอาจารย์สุจินต์ ด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่ง

ความเข้าใจธรรมจากการศึกษาพระธรรม จึงเห็นโทษของความโกรธ และได้ทราบว่า แม้ความโกรธเกิดขึ้น ก็ต้องเพราะเหตุปัจจัย เกิดแล้วก็ดับไป แล้วจะโกรธอะไรในสิ่งที่เกิดแล้วดับเช่นกัน

กราบขอบพระคุณและยินดีในกุศลพี่เมตตาด้วยค่ะ


ความคิดเห็น 4    โดย chatchai.k  วันที่ 26 ส.ค. 2563

ขออนุโมทนาครับ