สวัสดีครับ โควิดชวนผมสงสัยคาใจเรื่องการแพร่เชื้อครับ จากการฟังข่าว อ่านข่าว คนที่ติดโควิด มาจากมีคนนำเชื้อมาให้ เช่น พ่อแม่ติดเพราะลูกไปเอาเชื้อมาแพร่ หรือ ว่าต้องมีคนเป็นพาหะ อีกคนถึงติดเชื้อได้ ในทางพุทธศาสนา คืออย่างไรครับ ผมเข้าใจว่าคนติดเชื้อได้รับวิบากของเขา ตามกรรมที่ได้ทำมา แต่ในบางครั้งก็มีความคิดฟุ้งซ่านครับ (อาจดูแปลก แต่ก็ก็มีความคิดนี้เกิดขึ้นครับ) เช่น มีความคิดว่า ขอให้เชื้อแพร่ไป เป็นเหมือนคำพากษ์เข้ามาในหัวเวลาเราหายใจ (ไม่ทราบว่าคำพากษ์นี้คืออยากให้เค้าติด หรือกลัวจนมีคำพากษ์ในหัว) เราเองก็ไม่อยากให้ใครติด แต่เมื่อมีความกลัว เวลาเจอคนในบ้าน คำพากย์ในหัว แบบนี้ก็มักลอยมาเรื่อยๆ ครับ อย่างนี้ถือว่ามีเจตนาแพร่เชื้อไหมครับ เพราะลมหายใจเราเหมือนมันแรงขึ้น แผ่วลง ต่างไปจากปกติ ซึ่ง ในหลายครั้งเราก็สัมผัสกลุ่มเสี่ยง อาจเป็นพาหะได้จริง ความเข้าใจผมคือ ต้องเอาน้ำมูกไปป้าย เดินไปจามใส่ เป็นต้นครับ ถึงจะเรียกว่าตั้งใจแพร่เชื้อครับ (บางครั้งสับสนกับเวลาเรากลั้นหายใจเหมือนเจตนาหยุดหายใจชั่วคราว แล้วเจตนาพ่นลมผ่านจมูก นับว่ามีเจตนาไหมครับ)

ขออภัยหากเรียบเรียงไม่ดีครับ ผมค่อนข้างสับสนครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ความจริงแล้วทุกอย่างก็เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น แต่ก็ต้องดูแลตัวเองให้ดี ถ้าปล่อยปละละเลย ไม่ดูแลตัวเอง ก็อาจจะติดเชื้อโควิดได้ และการติดเชื้อของเรา ก็อาจจะแพร่เชื้อให้ผู้อื่นได้ โดยไม่รู้ตัวเลย ซึ่งแน่นอน ถ้าเราไม่ได้มีความจงใจพยายามที่จะให้บุคคลอื่นติด (ซึ่งคนปกติเขาไม่ทำกันอยู่แล้ว) ก็ไม่ใช่อกุศลกรรมของเรา ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และ ขออนุโมทนาครับ ผมขออนุญาตเรียนถามอีกนิดนึงครับ ถึงคำพากษ์ในหัว ที่ว่า "ขอให้เชื่อแพร่ไป" ตอนมีลมหายใจเข้าออก คือ อย่างไรครับ เพราะยิ่งกลัวเอาเชื้อไปติดคนอื่น ยิ่งมีคำพากษ์ในหัวครับ กลัวจะเป็นตั้งใจแพร่ (พ่นลมที่มีเชื้อ) ครับ

เรียนความคิดเห็นที่ ๓

ถ้าตนเองติดเชื้อ แล้วมีความจงใจ ตั้งใจ แพร่เชื้อให้คนอื่น นั่น เป็นสิ่งที่ผิดแน่นอน แต่ก็ไม่ต้องคิดอะไรมากเลย ถ้าติดเชื้อแล้ว ก็จะต้องถูกส่งตัวไปดูแลรักษาหรือกักตัว ตามมาตรการที่ทางการได้กำหนดไว้ ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณอาจารย์คำปั่นครับ ขออนุโมทนาครับ