หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๒๒๗]

ต้องไปแน่ จะเอาอะไรไป

เป็นมนุษย์ มีโอกาสได้ฟังธรรม แล้วฟัง แล้วไตร่ตรอง จนกระทั่งเป็นความเข้าใจถูกซึ่งต่างกับที่ไม่เคยเข้าใจอย่างนี้มาก่อนเลย แม้น้อย แต่ก็เพิ่มขึ้นด้วยการที่ฟังบ่อยๆ แล้วก็ค่อยๆ เข้าใจขึ้น จนกระทั่งมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ไม่พึ่งคนอื่นเลย แต่พึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะได้ฟังธรรมของพระองค์ ซึ่งจะทำให้สภาพธรรมที่ดีเกิดขึ้น กระทำกิจของสภาพธรรมที่ดีเพิ่มขึ้น เพราะฉะนั้น กุศลทั้งหลาย ก็เจริญขึ้น เพราะมีความเข้าใจที่ถูกต้องว่า แค่เกิดมาแล้วก็ตายไป จะช้าจะเร็วรู้ไม่ได้เลย จะมากจะน้อย จะนานเท่าไหร่ ก็รู้ไม่ได้ แต่ต้องไปแน่ จะเอาอะไรไป?

สิ่งที่มีค่าที่สุดที่อยู่ในจิต ก็คือ ปัญญาและคุณความดี เพราะว่าอกุศลทั้งหลายสะสมมาแสนโกฏิกัปป์นับไม่ถ้วนเลย เมื่อครั้งที่พระผู้มีพระภาคยังเป็นพระโพธิสัตว์ เราอยู่ไหน ได้ฟังธรรมหรือยัง? กับการที่ได้มีโอกาสถึงการที่ได้ฟังธรรมของพระองค์จากที่พระองค์ได้ทรงตรัสรู้ และปรินิพพานไปแล้วถึง ๒๕๐๐ กว่าปี นานแสนนาน แต่ความจริง มี และคำจริงที่พระองค์ได้ตรัสไว้ ก็ยังอยู่ที่จะทำให้เข้าใจได้

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณ และกราบอนุโมทนาค่ะ