คุณเคทเทอลีน บาววี่ จากประเทศสหรัฐอเมริกา เคยเป็นลูกศิษย์เรียนภาษาไทย

กับท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ เมื่อ ๓๐ กว่าปีก่อน มาเมืองไทยคราวนี้มีเพื่อน

เปิดวิทยุ ท่านได้ยินเสียงท่านอาจารย์สุจินต์ และจำเสียงได้ว่าเป็นเสียงของอาจารย์

ท่าน จึงให้เพื่อนช่วยติดตามหาจนได้มาพบท่านอาจารย์สุจินต์ซึ่งไม่ได้พบกันมานาน

ถึงเวลาที่จะได้พบกัน... สภาพธรรมใดเกิด ก็เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัย ถึงเวลา

เห็นก็ต้องเห็น ถึงเวลาได้ยินก็ได้ยิน ถึงเวลาคิดนึกก็คิดนึกตามเหตุปัจจัย...

เชิญสหายธรรมร่วมสนทนาค่ะว่า ขณะนี้ถึงเวลาของอะไรคะ?

เป็นหัวข้อที่น่าสนใจ

ขอเชิญทุกท่านร่วมสนทนาครับ

แค่ชื่อหัวข้อ ก็ยากต่อการพิจารณาแล้วนะคะว่าหมายถึงอะไร แต่ขอแสดงความคิดเห็นเท่าที่ปัญญาจะมีค่ะว่า ขณะนี้ เป็นเวลาที่ ควรจะสร้างเหตุที่ดี เพื่อผลที่ดีที่จะตามมาและเหตุที่ดีที่ว่านี้ คือ การศึกษาธรรมะ การฟังธรรมะ การพิจารณาธรรมะ แล้วน้อมนำไปปฏิบัติ

กรณีของคุณ แคทเทอรีน บาววี่ เป็นตัวอย่างของผู้ที่สร้างเหตุมาดี เป็นคนต่างชาติแท้ๆ ยังมีโอกาสได้ฟังพระธรรมของพระพุทธเจ้า แล้วผู้ที่ยังไม่มีโอกาสได้ฟังล่ะคะควรจะทำเช่นไร

ขณะนี้ถึงเวลาของการศึกษาพระสัทธรรมครับ

พระสัมพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นในโลก ในกาลบางครั้งบางคราว

การที่พระสัมพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นในโลก ๑

การได้กำเนิดเป็นมนุษย์ ๑ การแสดงสัทธรรม ๑

ที่จะพร้อมกันเข้าได้ ............ หาได้ยากในโลก

ชนผู้ใคร่ต่อประโยชน์ จึงควรพยายามในกาลดังกล่าวมานั้น

ที่ตนพอจะรู้จะเข้าใจพระสัทธรรมได้

ขณะอย่าล่วงเลยท่านทั้งหลายไปเสีย

เพราะบุคคลที่ปล่อยเวลาให้ล่วงไป

พากันยัดเยียดในนรก ย่อมเศร้าโศกอยู่

เป็นเพียงสภาพธรรมที่เป็นกุศลและอกุศลปรากฏเกิดขึ้นแล้วดับไป สลับไปมาทั้ง 6 ทวาร ไม่มีอะไรของอะไร

เมื่อเข้าใจเรื่องการเจริญสติปัฏฐาน เวลานี้ก็เป็นเวลาของการระลึกศึกษาลักษณะ

ของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ซึ่งเป็นขณะที่มีค่ามาก แต่เมื่อยังไม่เข้าใจ ก็ศึกษาและ

พิจารณาให้เข้าใจเรื่องการเจริญสติปัฏฐานก่อนค่ะ

ขณะ คือ ความพร้อมเพียง เป็นโอกาสอันยังกุศลให้เกิดขึ้น คือจักรสี่ มิได้เกิดขึ้นได้ง่ายเลย การอยู่ในประเทศที่สมควร ๑ การตั้งตนไว้ชอบ ๑ การคบบัณฑิต ๑ การเป็นผู้ทำบุญไว้ก่อนแล้ว ๑

ถึงเวลาของการอบรมเจริญปัญญา โดยการ

คบสัตบุรุษ

ฟังพระสัทธรรม

พิจารณธรรมโดยแยบคาย

ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม

เพื่อดับกิเลสโดยสิ้นเชิง แล้วถึงเวลาที่ไม่ต้องเห็น ได้ยิน ฯลฯ อีก

ขออนุญาตร่วมสนทนาธรรม ;

ถึงเวลาของสิ่งใด สิ่งนั้นก็ปรากฏ

ยังไม่ถึงเวลา ก็หาปรากฏไม่

ถึงปรากฏ ยังไม่ถึงเวลาให้รู้

ก็หารู้ไม่

แม้คำว่า "ถึงเวลา"

ก็ละเอียด ลึกซึ้ง รู้ตามได้ยาก

อนุโมทนาค่ะ

ขณะนี้ คือ วิบาก

จึงถึงเวลาของกรรมแล้ว

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ทุกอย่างเป็นธรรม เจริญธรรม ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนา

ถึงเวลาที่......กรรมจะให้ผล

แต่หลังจากนั้นจิตจะเป็น....กุศลหรืออกุศล....ตรงนี้สำคัญกว่าค่ะ

ผมว่า "ขณะ" สำคัญกว่าครับ คุณไตรสรณคมน์

เพราะเป็นเหตุที่จะทำกุศลกรรมครับ

ผมว่า "ขณะ" สำคัญกว่าครับ คุณไตรสรณคมน์เพราะเป็นเหตุที่จะทำกุศลกรรมครับ

เอ่อม....เวลาที่กุศลกับอกุศลเกิดขึ้นมาแต่ละทีเนี่ย.....กี่ขณะคะ?

แล้วอะไรเป็นเหตุ?

วิบากจิต กิริยาจิต เป็นเหตุได้หรือคะ?

ขณะนี้...ถึงเวลาให้ผลของกรรม

ขณะนี้...ถึงเวลาสะสมเหตุ

การให้ผลของกรรม จะเป็นกุศลวิบาก หรืออกุศลวิบาก

ไม่มีทางรู้ (และเลือกไม่ได้) จนกว่าจะเกิดขึ้น...ขณะนี้

การสะสมเหตุ จะเป็นกุศลจิต หรืออกุศลจิต

ไม่มีทางรู้ (และเลือกไม่ได้ มีอีกหลายปัจจัยที่เกี่ยวข้อง) จนกว่าจะเกิดขึ้น...ขณะนี้

ตามปกติของตนเอง ขณะนี้ แม้จะเกิดขึ้นและดับไปแล้ว...ก็ยังไม่รู้

และมักเป็นการคิดนึกถึง ขณะที่ผ่านไปแล้ว มากกว่า

ขออนุโมทนาพี่เมตตา

ขออนุโมทนาในกุศลจิตและกุศลวิริยะของทุกท่านค่ะ

ขณะที่เวลาผ่านไปด้วยจิตที่เป็นอกุศลชื่อว่าประมาทเชิญคลิกอ่าน...

ความประมาทเป็นไฉน [วิภังค์]

ขณะคือโอกาสในการทำกุศล คือความพร้อมเพรียง คือจักร 4 ได้แก่การอยู่ในประเทศที่สมควร ๑การตั้งตนไว้ชอบ ๑ การคบบัณฑิต ๑ การเป็นผู้ทำบุญไว้ก่อนแล้ว ๑
ขณะในที่นี้ไม่ได้หมายถึงขณะจิตที่เป็นกุศลและอกุศลซึ่งเกิดที่ชวนวิถีจิต 7 ขณะ ที่สะสมสืบต่อในจิตโดยสภาพธรรมที่เป็นกุศลหรืออกุศลเกิดร่วมกับจิต
วิบากจิต กิริยาจิต ไม่ใช่เหตุครับ

ดีใจกับ คุณเคทเทอลีน บาววี จริงๆ

ถึงเวลาฟังธรรมของคุณแล้ว

ขณะคือตามเหตุปัจจัย อาจเป็นได้ทั้งกุศล อกุศล วิบาก ก็ได้ครับ แต่ที่รู้ได้ก็ต้องมี

ปัจจัยให้เกิดความรู้ด้วย จนกว่าจะหมดจากความเป็นตนครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ