อะไรคือ ยังมี “เรา” ที่ศึกษาธรรม

ถ้าศึกษาโดยไม่มีความเข้าใจความจริงในขณะนี้ เช่น ศึกษาเรื่องทานแล้วคิดว่า ไม่ค่อยได้ใส่บาตรบ้าง ไม่ได้ให้สมณะผู้ไม่หุงอาหารบ้าง เป็นต้น เพราะได้รู้ถึงอานิสงส์ของการทำอย่างนั้น ก็อยากมีอานิสงส์เช่นนั้น อยากไปสวรรค์ชั้นนั้นๆ โดยที่ไม่รู้เลยว่า สมณะคืออะไร ที่พึ่งที่แท้คืออะไร แล้วขณะนั้นจิตเป็นอะไร ก็คือการนึกถึงตัวเรา รักตนเอง แต่ไม่ใช่การเข้าใจธรรม ซึ่งไม่ใช่คำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า เพราะถ้าเป็นคำสอนของพระองค์ ต้องเป็นไปเพื่อความเข้าใจธรรม เข้าใจว่าเป็นธรรม ซึ่งเป็นเรื่องละเอียด ไม่ใช่การเข้าใจตามเรื่อง

อ่านข้อความเตือนสติ ทั้งหมดจากปฐมสัปปุริส สูตร...ข้อความเตือนสติเรื่องปฐมสัปปุริสสูตร

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ