พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ เล่ม ๓ ภาค ๒ -หน้า396

ดูก่อนอานนท์ นี้แล ความบริสุทธิ์แห่งทักษิณา ๔ อย่าง. [๗๑๙] พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้สุคตศาสดา ได้ตรัสไวยากรณภาษิตนี้ แล้วได้ตรัสคาถาประพันธ์ดังนี้ ต่อไปอีกว่า (๑) ผู้ใดมีศีล ได้ของมาโดยธรรม มีจิตเลื่อมใสดี เชื่อกรรมและผลแห่งธรรม อย่างยิ่ง ให้ทานในคนทุศีล ทักษิณาของ ผู้นั้น ชื่อว่าบริสุทธิ์ฝ่ายทายก.

(๒) ผู้ใดทุศีล ได้ของมาโดยไม่

เป็นธรรม มีจิตไม่เลื่อมไสไม่เชื่อธรรม และผลของธรรมอย่างยิ่ง ให้ทานในคน มีศีล ทักษิณาของผู้นั้นชื่อว่า บริสุทธิ์ฝ่าย ปฏิคาหก.

(๓) ผู้ใดทุศีล ได้ของมาโดยไม่ เป็นธรรม มีจิตไม่เลื่อมใสไม่เชื่อกรรม และผลของธรรมอย่างยิ่ง ให้ทานในคน ทุศีล เราไม่กล่าวทานของผู้นั้นว่า มีผล ไพบูลย์. (๔) ผู้ใดมีศีล ได้ของมาโดยธรรม

มีจิตเลื่อมใสดี เชื่อกรรมและผลของกรรม

อย่างยิ่ง ให้ทานในคนมีศีล เรากล่าว

ทานของผู้นั้นแลว่า มีผลไพบูลย์.

(๕) ผู้ใดปราศจากราคะแล้ว ได้

ของมาโดยธรรม มีจิตเลื่อมใสดี เชื่อ

กรรมและผลของกรรมอย่างยิ่ง ให้ทาน

ในผู้ปราศจากราคะ ทานของผู้นั้นนั่นแล

เลิศกว่าอามิสทานทั้งหลาย.

จบ ทักขิณาวิภังคสูตร ที่ ๑๒

ขออนุโมทนาค่ะ

สาธุ