ตอนเด็กกระผมซนมากทั้งเลี้ยงจิ้งหรีด จับหอย ปูมาเลี้ยง เอาจิ้งหรีดมากัดกัน

จนตัวที่กัดกันต้องตายหลายตัว เลี้ยงปลาก็ตาย เลี้ยงไก่ เป็ด ก็ตาย จึงใคร่ขอคำ

อธิบายเกี่ยวกับศีลข้อ 1จากอาจารย์ด้วยครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 287

องค์ของปาณาติบาตนั้น มี ๕ อย่าง คือ

๑. ปาโณ สัตว์มีชีวิต

๒. ปาณสัญญิตา รู้ว่าสัตว์มีชีวิต

๓. วธกจิตตัง มีจิตคิดฆ่า

๔. อุปักกโม มีความพยายาม

๕. เตนมรณัง สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น

หาก ว่า มีเจตนาฆ่าสัตว์ และ สัตว์นั้นตาย ก็ผิดศีลข้อที่ 1 แต่ ถ้าเอาสัตว์มาเลี้ยง

แต่ สัตว์นั้นตายเอง โดยไม่ได้มีเจตนาฆ่าสัตว์นั้น ก็ไม่เป็นปาณาติบาต ไม่ผิดศีล

ข้อที่ 1 ครับ ดังนั้น สำคัญที่จิตของตนเองในขณะนั้น ครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

การกระทำอะไรก็ตามที่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนสัตว์อื่น จะด้วยความคึกนะนองสนุก

สนานหรืออะไรก็ตามแต่ แม้สัตว์นั้นจะไม่ได้ถึงขั้นถึงกับตายไป ขณะนั้นก็เป็นสภาพ

จิตที่ไม่ดีแล้ว แทนที่จะมีการช่วยเหลือ แต่กลับเบียดเบียน สิ่งใดที่ผ่านไปแล้วก็ผ่าน

ไป บัดนี้ เป็นผู้ได้ศึกษาพระธรรม สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูก ก็น้อมประพฤติแต่สิ่ง

ที่ถูกที่ควร ละเว้นการกระทำที่เป็นอกุศลกรรม ที่เป็นการเบียดเบียนซึ่งสัตว์อื่น

โดยประการทั้งปวง เพราะเมื่อก่อนอาจจะมากไปด้วยความประมาท ซึ่งคงไม่ใช่

เฉพาะตัวคุณ papon เพียงคนเดียว แม้ตัวผมเอง ตอนเป็นเด็ก ก่อนศึกษาพระธรรม

ก็เคยกระทำในสิ่งที่ไม่ควรอย่างนั้น เช่น จับจิ้งหรีดมากัดกัน เป็นต้น มาแล้วเหมือนกัน

เราไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขในสิ่งที่ทำไปแล้วในอดีตได้ แต่สามารถน้อมประพฤติ

ในสิ่งที่ดี ในชีวิตประจำวัน ในขณะนี้ต่อไปได้ เป็นการเริ่มใหม่ด้วยกุศลธรรม ความ

เข้าใจพระธรรมเท่านั้นที่จะเป็นที่พึ่งจริงๆ ในชีวิต เป็นเครื่องนำทางชีวิตไปสู่ความดี

ทั้งปวง ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ปัจจุบันก็ทำความดีเยอะๆ เจริญกุศลทุกๆ ทาง โดยเฉพาะเจริญปัญญา ค่ะ

ขอบคุณและขออนุโมทนาครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ