[เล่มที่ 35] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 599

วรรคที่ไม่สงเคราะห์เป็นปัณณาสก์

กรรมวรรคที่ ๔

๑๑. อานิสังสสูตร

ว่าด้วยอานิสงส์ ๔ ประการ

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 35]

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 599

๑๑. อานิสังสสูตร

ว่าด้วยอานิสงส์ ๔ ประการ

[๒๔๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลอาศัยสัปบุรุษแล้ว พึงหวังได้อานิสงส์ ๔ ประการ อานิสงส์ ๔ ประการเป็นไฉน คือ ย่อมเจริญด้วยศีลที่เป็นอริยะ ๑ ย่อมเจริญด้วยสมาธิที่เป็นอริยะ ๑ ย่อมเจริญด้วยปัญญาที่เป็น อริยะ ๑ ย่อมเจริญด้วยวิมุตติที่เป็นอริยะ ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลอาศัยสัปบุรุษแล้ว พึงหวังได้อานิสงส์ ๔ ประการนี้.

จบอานิสังสสูตรที่ ๑๑

จบกรรมวรรคที่ ๔

อานิสังสสูตรที่ ๑๑ ง่ายทั้งนั้นแล.

จบกรรมวรรควรรณนาที่ ๔

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

๑. สังขิตตสูตร ๒. วิตถารสูตร ๓. โสณกายนสูตร ๔. สิกขาบทสูตร ๕. อริยมัคคสูตร ๖.โพชฌังคสูตร ๗. สาวัชชสูตร ๘. อัพยาปัชฌสูตร ๙. สัปปุริสสูตร ๑๐. สมณสูตร ๑๑.อานิสังสสูตร และอรรถกถา.