[เล่มที่ 33] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย เอกนิบาต-ทุกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 172

ข้อความบางตอนจาก...

วรรคที่ ๓

ว่าด้วยฐานะและอฐานะ

[๑๗๓] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ข้อที่บุคคลผู้มีความเพียบพร้อมด้วยกายทุจริต เมื่อแตกกายตายไป พึงเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ เพราะความเพียบพร้อมด้วยกายทุจริตเป็นเหตุ เป็นปัจจัยนั้น มิใช่ฐานะ มิใช่โอกาสที่จะมีได้ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย แต่ข้อที่บุคคลผู้เพียบพร้อมด้วยกายทุจริต เมื่อแตกกายตายไป พึงเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก เพราะความเพียบพร้อมด้วยกายทุจริตเป็นเหตุ เป็นปัจจัยนั้น เป็นฐานะที่จะมีได้.

๑. วรรคที่ ๓

ไม่มีอรรถกถาแก้

[๑๗๔] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ข้อที่บุคคลผู้มีความเพียบพร้อมด้วยวจีทุจริต เมื่อแตกกายตายไป พึงเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์เพราะความเพียบพร้อมด้วยวจีทุจริตเป็นเหตุ เป็นปัจจัยนั้น มิใช่ฐานะ มิใช่โอกาสที่จะมีได้ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย แต่ข้อที่บุคคลผู้เพียบพร้อมด้วยวจีทุจริต เมื่อแตกกายตายไป พึงเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก เพราะความเพียบพร้อมด้วยวจีทุจริตเป็นเหตุ เป็นปัจจัยนั้น เป็นฐานะที่จะมีได้.

[๑๗๕] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ข้อที่บุคคลผู้มีความเพียบพร้อมด้วยมโนทุจริต เมื่อแตกกายตายไป พึงเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์เพราะความเพียบพร้อมด้วยมโนทุจริตเป็นเหตุ เป็นปัจจัยนั้น มิใช่ฐานะ มิใช่โอกาสที่จะมีได้ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย แต่ข้อที่บุคคลผู้เพียบพร้อมด้วยมโนทุจริต เมื่อแตกกายตายไป พึงเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก เพราะความเพียบพร้อมด้วยมโนทุจริตเป็นเหตุ เป็นปัจจัยนั้น เป็นฐานะที่จะมีได้

เรียนสอบถามอาจารย์วิทยากรครับคือการได้เกิดเป็นเทพยดา หรือมนุษย์อยู่นี้หลังจากจุติเกิดแล้วเพราะอาศัยกรรมและเหตุปัจจัยใดครับจึงกลับไปปฎิสนธิกำเนิดเป็นสัตว์เดรัจฉาจได้ครับเพื่อความระมัดระวังในอกุศลธรรมในกาลต่อครับ กราบขอบพระคุณ

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

กราบขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาคุณหมอครับ

ขอบพระคุณและอนุโมทนาคุณผู้ร่วมเดินทาง และทุกท่านครับ

กราบขอบพระคุณ คุณหมอมากครับ ว่าด้วยฐานะและอฐานะ อ่านแล้วก็เข้าใจได้ดีครับ แต่ผมมีข้อสงสัยอยู่ว่าเนื่องจากผมเป็นผู้เลี้ยงสุนัขเอาไว้หลายตัว แต่ผมก็ไม่ได้เป็นเจ้าของสุนัขโดยตรงมีคนเอาสุนัขมาปล่อยไว้แถวๆ ที่บ้าน เพราะความสงสารก็เลยเลี้ยงเอาไว้ ผ่านมาหลายปีสุนัขก็เพิ่มจำนวนขึ้นเพราะความที่ไม่ได้มีใจรังเกียจสุนัขก็เลยเลี้ยงเขาให้ได้อิ่มทุกตัวทุกมื้อ บางครั้งก็ล้อเล่นกับพวกเขาบ้างจนมีความรู้สึกว่าจะผูกพันกับสุนัขมากเกินไป จึงทำให้เกิดคำถามในใจว่าถ้าขณะสุดท้ายของชีวิตมาถึงแล้ว เราไปนึกคิดถึงสุนัขและพอดีจุติจิตดับนะขณะนั้นพอดี เราจะไม่ไปปฎิสนธิเกิดเป็นสุนัขเลยหรือครับ ขอบพระคุณ คุณหมอเพิ่มสมบัติ ครับ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนา

ตอบความคิดเห็นที่ 7

คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับผมว่า แต่ไม่มีใครจะทราบได้ว่าอะไรจะเป็นชนกกรรม (กรรมนำเกิด) ชีวิตเป็นไปตามการสะสม สะสมที่ผูกพันกับสุนัข ก็ยี่งผูกพันกับสุนัขและอื่นด้วย ควรพิจารณาบ้างและลดการผูกพันลง เพื่อการผูกพันลดลงบ้าง

ขอบคุณคุณเข้าใจ และ อนุโมทนาครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ