หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๓๙๗]

กฎหมายไม่สามารถทำให้คนเป็นคนดีได้

ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ : พระภิกษุทำกิจที่ยิ่งกว่าคฤหัสถ์ใดๆ ทั้งสิ้นคือศึกษาพระธรรมและประพฤติปฏิบัติตามขัดเกลากิเลสจนดับกิเลสแล้วก็เข้าใจพระธรรมจึงแสดงพระธรรมให้คนอื่นได้รู้ด้วยว่าหนทางที่ถูกคืออะไร ไม่ใช่ไม่ศึกษาแล้วก็เข้าใจผิดแล้วทำให้คนอื่นเห็นผิดตามไปด้วย กลายเป็นเห็นผิดเป็นชอบ เพราะฉะนั้นภิกษุคือใคร? ถ้าประพฤติตามพระธรรมวินัยไม่มีทางที่จะผิดกฎหมายเลย

อาจารย์วิชัย เฟื่องฟูนวกิจ : ถ้ากล่าวถึงสิกขาบทที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าบัญญัติไว้ละเอียดกว่ากฎหมายมาก อย่างการที่จะมีเจตนาที่จะลัก ถ้าเพียงคิดก็ยังไม่ผิดทั้งกฎหมาย ไม่ผิดทั้งวินัย แต่ถ้าเริ่มมีการกระทำแสวงหาอุปกรณ์เครื่องไม้เครื่องมือ มีการก้าวเดินไปในการที่จะลัก ถ้าทางด้านกฎหมายก็ยังไม่ผิด แต่ทางด้านวินัย คือล่วงสิกขาบทแล้วคือมีจิตที่ไม่ดีแล้วคิดที่จะลักขโมยแล้วก็มีการกระทำด้วยอำนาจของจิตนั้น ภิกษุที่รู้ในขณะนั้นก็ต้องสำนึกแล้วว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ไม่สมควร มีการคิดในทางที่เป็นอกุศลแล้วมีการประพฤติตามอำนาจของอกุศล ต้องเห็นโทษแล้วก็จึงไปแสดงโทษของตนเอง เรียกว่าปลงอาบัติ เพื่อจะพ้นจากโทษนั้น ซึ่งในทางกฎหมายไม่มีข้ออย่างนี้เลย ต้องมีการกระทำให้สำเร็จคือการลักได้มา จึงจะผิดกฎหมาย

ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ : กฎหมายทำให้คนเป็นคนดีได้ไหม? แต่พระธรรมวินัย สามารถที่จะทำให้เกิดปาฏิหาริย์ (ความอัศจรรย์) จากความไม่รู้และไม่ดี เปลี่ยนเป็นรู้และดี เพราะความเข้าใจที่ถูกต้องไม่ว่ากฎหมายจะออกมาอย่างไรก็ไม่สามารถที่จะทำให้คนเป็นคนดีได้ แต่ความเข้าใจพระธรรมวินัยนั่นแหละจะทำให้เป็นคนดีได้

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และยินดีในกุศลจิต อ.คำปั่น ด้วยค่ะ