การกระทำของบุคคลต่างๆ ในชาติปัจจุบัน สะท้อนให้เห็นถึงการสะสมอุปนิสัยที่เคยกระทำอย่างนั้นมาแล้วในอดีต และยังเป็นการเพิ่มการสะสมอุปนิสัยเช่นนั้นต่อไปอีกในอนาคต ดังนั้น ประโยชน์ของการศึกษาพระธรรมคือ ช่วยให้เราเข้าใจการสะสมของตัวเอง ว่าเมื่อประสบกับเหตุการณ์แต่ละอย่างแล้ว ตัวเองมักจะคิด พูดหรือทำสิ่งใดและอย่างไร ตอบสนองกับเหตุการณ์นั้นๆ ซึ่งแต่ละคนก็มีการสะสมที่วิจิตรแตกต่างกันไม่เหมือนกันเลย และก็เป็นสิ่งที่เจ้าตัวเท่านั้นที่จะรู้ได้จริงๆ

นอกจากนี้การศึกษาพระธรรมจะช่วยให้เราเข้าใจว่า การคิด การพูด หรือการกระทำอย่างไร เป็นสิ่งที่ควรเจริญ และการคิด การพูด หรือการกระทำอย่างไรเป็นสิ่งที่ควรละ สิ่งใดเป็นประโยชน์ และสิ่งใดเป็นโทษ

เมื่อความเข้าใจความจริงของชีวิต มั่นคงขึ้นตามลำดับ ก็จะปรุงแต่งให้ความคิด การพูดและการกระทำเป็นไปในทางที่ดีมากขึ้นเรื่อยๆ ตามกำลังของความเข้าใจ (ปัญญา) โดยปราศจากความเป็นบุคคลตัวตนที่จะทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดเลย

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ด้วยความยินดีในกุศลจิตค่ะ