หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๙๕]

ข่าวดีที่ควรฟังอย่างยิ่ง

การฟังพระธรรม ก็ได้มีความเข้าใจที่ถูกต้องว่าตราบใดที่ยังไม่ได้ฟังพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงไม่มีใครสามารถที่จะเข้าใจความจริงของธรรมได้ เพราะฉะนั้น ถ้าจะพูดถึงเรื่องข่าวให้มีความเข้าใจที่ถูกต้อง ข่าวก็คือเรื่องราวไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดๆ ทั้งสิ้น เพราะฉะนั้น ข่าวที่ไม่ทำให้เกิดความเห็นที่ถูกต้องแต่ทำให้เกิดโลภะ (ความติดข้อง) โทสะ (ความโกรธ ขุ่นเคืองใจ) ก็มีเป็นปกติในชีวิตประจำวัน แต่อีกข่าวหนึ่งซึ่งพระธรรมราชา (คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ทรงแสดงไว้ดีแล้ว) ผู้ใดก็ตามที่ได้มีโอกาสอ่านสาส์นหรือฟังสาส์นคือข้อความที่แสดงวาจาสัจจะความจริงของธรรม ผู้นั้นก็มีโอกาสที่จะได้คิดถึงเรื่องราวซึ่งไม่ใช่ข่าวที่มีอยู่ทุกวันที่ทำให้เกิดโลภะ โทสะ โมหะ โดยที่ว่าไม่ได้รู้ความจริง ด้วยเหตุนี้ วาจาสัจจะซึ่งเป็นอีกข่าวหนึ่ง ใช่ไหม? แล้วจิตที่รู้ในขณะนี้ ถ้ามีความเข้าใจถูกต้องก็เป็นกุศลจิตที่ประกอบด้วยปัญญา เพราะฉะนั้น การฟังธรรม ก็เพื่อให้เข้าใจ ไม่ว่าจะกล่าวถึงคำใดก็ตาม ถ้าศึกษาธรรมโดยไม่เข้าใจจริงๆ พอพูดถึงเรื่องข่าว คนนั้นจะคิดอย่างไร จะเข้าใจไหม จะบอกคนอื่นว่าอย่างไร แต่ถ้าเป็นคนที่เข้าใจธรรม ใครพูดเรื่องข่าว ก็ยังรู้ว่าข่าวคืออะไร และขณะไหนรู้ข่าวอะไร ขณะนั้นก็ไม่ใช่คนเลย แต่ว่าเป็นจิต เป็นเจตสิก คือให้รู้ความจริง ไม่ว่าจะกล่าวถึงคำอะไรก็ต้องเป็นเรื่องของจิตเจตสิก รูป

ธรรมเป็นเรื่องที่ละเอียด เพราะฉะนั้น ฟังแล้วก็คิดแล้วก็ไตร่ตรอง ที่ฟังมาก็จะได้เก็บเล็กผสมน้อยแล้วก็สามารถที่จะเข้าใจลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏในขณะนี้เพิ่มขึ้น ด้วยเหตุนี้ข่าวคือเรื่องราวของจิต (สภาพธรรมที่เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งอารมณ์) เจตสิก (สภาพธรรมที่เกิดประกอบกับจิต) รูป (สภาพธรรมที่ไม่รู้อะไร) // และจิต เจตสิกที่กำลังได้ยินข่าวรู้ข่าว ก็เป็นกุศลจิตบ้างอกุศลจิตบ้าง เพราะฉะนั้น ก็แสดงให้เห็นว่าไม่ใช่ใคร เกิดขึ้นแล้วก็ดับไป

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ