พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 503

ว่าด้วยมิจฉาสติ

ความจริง ธรรมดามิจฉาสติก็เหมือนกับมิจฉาสังกัปปะ เป็นต้น ไม่เป็นธรรมอย่างหนึ่งโดยเฉพาะ คือ ไม่มีธรรมอะไรๆ แต่คำว่า มิจฉาสตินี้ เป็นชื่อของขันธ์ที่เป็นอกุศลทั้ง ๔ ขันธ์ ที่เป็นไปแล้วสำหรับผู้คิดถึงอดีต แม้คำใดที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราตถาคตกล่าวว่า อนุสสตินั้นมีอยู่ ไม่ใช่ไม่มี ซึ่งได้แก่อนุสสติของผู้ตามระลึกถึงการได้บุตร ตามระลึกถึงการได้ลาภ หรือตามระลึกถึงการได้ยศ นะภิกษุทั้งหลาย. แม้คำนั้น พึงทราบว่า พระองค์ตรัสหมายเอาการเกิด ขึ้นด้วยสติเทียมของผู้คิดถึงเรื่องนั้นๆ

ขออนุโมทนาครับ