ลูกสุนัขอายุ3เดือนเพิ่งเสียชีวิตไปเมื่อวันที่ 9/6/58 ด้วยโรคลำไส้ สาเหตุมาจากดิฉันทำวัคซีนให้ไม่ครบฉีดไปได้ 1 เข็ม เพราะความละเลยเห็นว่าเค้ายังแข็งแรงดีอยู่เลย ไม่ได้ฉีดเข็ม 2 ปล่อยให้เวลาผ่านเลยไปจนน้องติดเชื้อมีอาการอ้วกให้เห็นก็รีบพาไปหาหมอแต่ไปหา 3วันอาการยิ่งทรุด พี่สาวจึงบอกให้ดิฉันเปลี่ยนร้านหมอเถอะ ฉันก็เปลี่ยนไปถึง หมอบอกอาการหนัก หาหมอโรงพยาบาลสัตว์ที่ใหม่เข้าวันที่4 น้องก็ช็อคเสียชีวิตที่โรงพยาบาลเลย สงสารมากเพราะเราละเลยวัคซีนน้อง ทำให้น้องต้องถ่าย อาเจียน ทรมานอยู่ 7 วันกว่าจะเสียชีวิต ตอนนี้ได้แต่สวดมนต์ภาวนาให้น้องไปเกิดในภพภูมิที่ดี และอโหสิกรรมให้เจ๊ด้วยที่ละเลยค่ะ

อ่านมาหลายกระทู้มากค่ะ แต่ก็ยังไม่เลิกโทษตัวเองค่ะ

ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงล่วงหน้า สำหรับผู้ชี้ทางให้เห็นธรรม

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของๆ ตน เมื่อไม่ได้มีเจตนาทำร้าย แต่หวังดี ก็ไม่บาป และ สัตว์ก็ตายตามกรรมของสัตว์ที่ทำมา ไม่มีใครทำให้เลย และเมื่อสัตว์ตายไปแล้วก็เกิดทันที ซึ่งสัตว์นั้นอาจจะเกิดเป็นเทวดา มีความสุขมากกว่าที่เราคิด เพราะตราบใดที่ยังมีกิเลสก็ต้องเกิด และตายแล้วเกิดทันที สิ่งที่สำคัญ คือ การอยู่ด้วยความเข้าใจว่าที่เศร้าโศกเพราะเหตุใด เพราะอาศัยกิเลสที่มีอยู่ ผู้ที่ได้เกิดเป็นมนุษย์แล้ว ควรอย่างยิ่งที่จะฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมเป็นสำคัญ เพื่อละเหตุให้ทุกข์ มิเช่นนั้น ก็จะต้องทุกข์ต่อไป ไม่รู้จบ ครับ ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สิ่งที่ผ่านไปแล้ว ไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขได้ แต่จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก็เป็นเครื่องเตือนให้เรามีความละเอียดยิ่งขึ้น สิ่งไหนที่เป็นประโยชน์พอที่จะกระทำได้ ก็ควรที่จะได้กระทำเลย ไม่รั้งรอ เพราะถ้าละเลยโอกาสแห่งความดีที่ควรจะทำแต่ไม่ได้ทำ ก็เป็นเหตุให้เกิดความเดือดร้อนใจในภายหลังได้

ทุกชีวิต เกิดมาแล้วต้องตายด้วยกันทั้งนั้น ไม่มีใครรอดพ้นได้แม้แต่คนเดียว ตราบใดที่ยังมีการเกิดก็ย่อมมีความตายเป็นธรรมดา การร้องไห้เศร้าโศกเสียใจไม่นำมาซึ่งประโยชน์ใดๆ เลย เพราะสัตว์ที่ตายไปแล้วก็ไปตามกรรมของเขา ถ้ากรรมดีให้ผลนำเกิดก็ทำให้เกิดในภพภูมิที่ดี ถ้ากรรมชั่วให้ผลนำเกิดก็ทำให้เกิดในอบายภูมิ ซึ่งไม่สามารถที่จะรู้ได้เลย และไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น และการเกิดในภพต่อไปนั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการร้องขอหรือวิงวอนของเราเลย แต่ต้องขึ้นอยู่กับกรรมของผู้นั้นเท่านั้นจริงๆ และที่จะเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว ก็คือ ทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

อนุโมทนาค่ะ

ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ ที่ช่วยชี้ทางธรรม

การจากไปในครั้งนี้จะจำไว้เป็นบทเรียนในทุกวันของชีวิตเลยค่ะ

" สิ่งไหนที่เป็นประโยชน์ พอที่จะกระทำได้ ก็ควรที่จะได้กระทำเลย ไม่รั้งรอ เพราะถ้าละเลยโอกาสแห่งความดีที่ควรจะทำแต่ไม่ได้ทำ ก็เป็นเหตุให้เกิดความเดือดร้อนใจในภายหลังได้"

น้องหมดกรรมแล้วในชาติที่ต้องเป็นสุนัข

เราที่ยังอยู่ ควรอย่างยิ่งที่จะฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมเป็นสำคัญ เพื่อละเหตุให้ทุกข์ มิเช่นนั้น ก็จะต้องทุกข์ต่อไป ไม่รู้จบ

เหตุแห่งทุกข์ คือสิ่งนั้นสิ่งนี้ที่ไม่เป็นไปตามความคิดความคาดหวังของเราใช่ไหมค่ะ

ขอบคุณค่ะ

เรียนความเห็นที่ 6 ครับ

เหตุแห่งทุกข์ คือ โลภะ ความติดข้อง และ ความไม่รู้ เมื่อติดข้องและไม่รู้ สภาพธรรมทั้งหลายต้องแปรปรวนเปลี่ยนธรรมดา จึงทำให้ทุกข์ เพราะฉะนั้น กิเลส จึงเป็นเหตุแห่งทุกข์ ครับ

พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงยากมาก เป็นการขัดเกลากิเลส หลายท่านที่ไม่ใส่ใจในจุดประสงค์นี้ ธรรมะเป็นอนัตตาจริงๆ

ขออนุโมทนา

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

สาธุ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ