* ในขณะที่อกุศลจิตเกิด ย่อมมีโมหะคือความหลง ความไม่รู้ตามความเป็นจริง เกิดร่วมด้วยเสมอ ดังนั้นในขณะที่เป็นอกุศล จะหลงลืมในการเจริญกุศลเสมอ

* แต่ในขณะที่กุศลจิตเกิด ย่อมมีสติ ซึ่งเป็นสภาพที่ระลึกได้ในทางที่ดีงาม เกิดร่วมด้วยเสมอ ดังนั้น ในขณะที่กุศลเกิด จึงไม่หลงลืมที่จะเป็นไปในกุศลคุณความดีต่างๆ มีการสงเคราะห์ช่วยเหลือผู้อื่น เป็นต้น ซึ่งไม่ใช่เราเลย แต่เป็นความเป็นไปของธรรมฝ่ายดี

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลค่ะ