ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ประเด็นธรรม จากการสนทนาธรรมที่เขาเต่า ๑ - ๔ สิงหาคม ๒๕๓๗
สติปัฏฐาน "ละ" อภิชฌา และ โทมนัส หมายความว่า ละ อภิชฌา คือ ขณะที่ไม่หวัง ไม่หวัง ว่าจะไปรู้ สภาพธรรมหนึ่ง สภาพธรรมใด แต่รู้สภาพธรรมที่ปรากฏขณะนั้น ทันที โดยไม่เจาะจง ละ โทมนัส คือ ขณะที่ไม่รังเกียจ (ไม่รังเกียจ "อารมณ์" ที่กำลังปรากฏ) เพราะถ้ารังเกียจ ก็เป็นโทมนัส เพราะฉะนั้น (ไม่หวัง - ไม่รังเกียจ ที่จะรู้อารมณ์ใดๆ) คือ ระลึกรู้ ลักษณะของสภาพธรรม ใดๆ ก็ได้ที่กำลังปรากฏ ตามปกติ ตามความเป็นจริง เช่น ความรู้สึกต้องการ (เช่น โลภะ) กำลังปรากฏ ก็รู้ ตรง ลักษณะของความต้องการ (โลภะ) ที่กำลังปรากฏ ขณะนั้น และ การรู้ลักษณะของสภาพธรรม ที่กำลังปรากฏ "ในขณะนั้น" จะทำให้ "ละการติด" การคิดถึงอนาคต เพราะว่า กำลังรู้ ลักษณะของสภาพที่กำลังปรากฏ "ในขณะนั้น" ไม่ใช่ขณะอื่น หรือ ขณะที่ไม่ปรากฏ ระลึก ตรงลักษณะ ของสภาพธรรม ที่กำลังปรากฏ ในขณะนั้น โดยตัดทุกเรื่องออกหมดเลย แล้วก็ไม่มีเยื่อใย ไม่มีคน ไม่มีสัตว์มีแต่สภาพธรรม ที่ "ปัญญา" รู้ คือ ปัญญา รู้ ตามความเป็นจริง ว่า เป็น ธรรมะเป็นธรรมะ เพราะว่า ไม่ใช่เรา ไม่มีเรา ไม่มีเขาแต่เป็น ธรรมะ ล้วนๆ

... ขออนุโมทนา ...

ขอเชิญอ่านเพิ่มเติม...

สนทนาธรรมที่เขาเต่า (๑) เรากำลังปฏิบัติ

สนทนาธรรมที่เขาเต่า (๒) การประจักษ์

สนทนาธรรมที่เขาเต่า (๓) สติปัฏฐาน ละ อภิชฌา และ โทมนัส

สนทนาธสนทนาธรรมที่เขาเต่า (๔) รู้ ว่า กิเลสมาก

สนทนาธรรมที่เขาเต่า (๕) ความสำคัญของเวทนา...?

สาธุ

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ