มักจะเจอคำว่า "อิ่มบุญ" บ่อยๆ

อยากทราบคำนี้มีจริงในพระไตรปิฎกหรือเปล่า และมีความหมายที่แท้จริงว่าอย่างไรคะ

ขอบพระคุณมากค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

คำว่า อิ่มบุญ ไม่มีในพระไตรปิฎก เป็นคำที่คิดกันขึ้นมาเอง อันมุ่งหมาย ถึง ความสุขโสมนัสทางใจที่เกิดพร้อมกับกุศลจิต ซึ่ง แท้ที่จริง อาจจะเป็น โลภะ ความติดข้อง ที่เกิดพร้อมกับสุขโสมนัส แต่ สำคัญว่า เป็นการอิ่มบุญก็ได้ครับ ซึ่งคำว่า อิ่มในพระไตรปิฎก มีข้อความที่ไพเราะ ขอนำมาแสดงดังนี้ ครับ

[๑๖๔๓] บรรดาความอิ่มทั้งหลาย ความอิ่มด้วยปัญญาประเสริฐ เพราะผู้อิ่มด้วยปัญญานั้น ย่อมไม่เดือดร้อนด้วยกามทั้งหลาย คนผู้อิ่มด้วยปัญญา ตัณหาย่อมกระทำให้อยู่ในอำนาจไม่ได้.

ขออนุโมทนา

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ข้อความบางตอนจากคำบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ มีดังนี้
" ถ้าเป็นผู้ที่มีศรัทธา เป็นผู้ที่เลื่อมใสในกุศล ขณะที่มีโอกาสที่จะได้ทำกุศลแม้เพียงเล็กน้อยก็เกิดปีติโสมนัสได้ ซึ่งทุกท่านก็คงจะสังเกตจากชีวิตประจำวันของตัวของท่านเองว่าบางครั้งดูเหมือนจะเป็นกุศลที่ไม่มาก แต่ว่าสามารถที่จะทำให้เกิดความรู้สึกปลาบปลื้มในกุศลนั้นได้ "

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

สาธุค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ