* ปัญญาคือสภาพที่เข้าใจถูกต้องตามความเป็นจริง ในสิ่งที่จิตกำลังรู้ โดยค่อยๆ อบรมเจริญขึ้นจากการฟังพระธรรม

* ปัญญานำมาซึ่งความดีประการต่างๆ เพราะในขณะที่ปัญญาเกิดกับจิต ก็จะมีสภาพที่ดีงามต่างๆ เกิดร่วมด้วย เช่น ศรัทธา สติ หิริ โอตตัปปะ เป็นต้น และปัญญายังปรุงแต่งให้จิตและสภาพธรรมที่เกิดร่วมกับจิตในขณะนั้นดีงาม เพราะเป็นไปด้วยความเข้าใจถูก

* ปัญญาที่เกิดแล้วดับแล้ว แต่จะสะสมเป็นอุปนิสัยสืบต่อในจิต และเป็นปัจจัยให้ปัญญาและความดีต่างๆ เจริญขึ้นต่อไป

* ปัญญาเป็นสภาพที่ขัดเกลาความไม่ดีของจิต เพราะปัญญาเข้าใจในความเป็นธรรม และรู้ในโทษภัยของความไม่ดีต่างๆ ตามความเป็นจริง

* ความไม่ดีที่มีโทษมากที่สุดคือความเห็นผิด เพราะนำไปสู่หนทางผิด และความไม่ดีทั้งหลาย

* เมื่อมีปัญญาเข้าใจความจริงมั่นคงขึ้น ก็คลายความเห็นผิด ลง ความดีทั้งหลายก็ค่อยๆ เจริญขึ้น ความไม่ดีทั้งหลายก็ค่อยๆ คลายลง

* เมื่อปัญญาเจริญขึ้นจนรู้แจ้งความจริงเป็นพระโสดาบัน ดับความเห็นผิดได้หมดสิ้น ก็จะเป็นผู้ที่เข้าสู่กระแสแห่งการประจักษ์ความจริงยิ่งๆ ขึ้นไป จนบริบูรณ์ด้วยคุณความดี และดับความไม่ดีที่เหลือจนหมดสิ้นเป็นอรหันต์อย่างแน่นอน (ไม่เกิน 7 ชาติ)

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขออนุโมทนาครับ 

ขออนุโมทนาค่ะ

อนุโมทนาสาธุครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ 

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ