บัณฑิตนั้นคำนึงถึงชาติต่อไปและโลกหน้าด้วย ไม่ใช่แค่เฉพาะชาตินี้ เช่น โลภมูลจิตที่ติดในลาภ สรรเสริญ ยศ สักการะ ผู้ที่เป็นบัณฑิตก็จะคิดว่า...ถ้าไม่รีบละเสียตั้งแต่

ในชาตินี้ ชาติต่อไปจะละยากสักแค่ไหน แต่ถ้าเป็นคนพาล ได้ลาภเท่าไหร่ก็ไม่พอต้องทำทุจริตกรรมเพื่อให้ได้ลาภเพิ่มขึ้นอีก แต่ว่าสำหรับบุคคลที่เป็นบัณฑิต ก็ย่อมเห็นว่าอกุศลแต่ละขณะที่เกิดขึ้น จะสะสมสืบต่อไปถึงชาติต่อๆ ไปด้วย

กุศลแต่ละขณะที่เกิดขึ้นก็สะสมสืบต่อด้วย จะได้มีกำลังใจที่จะเจริญกุศลและละอกุศล

ขออนุโมทนาครับ

สาธุค่ะ ขณะที่อ่านข้อความจากกัลยาณมิตร ในเว็บนี้ ก็สะสมกุศลแล้ว

สนใจที่จะอ่านต่อไปอีก ก็เป็นเพราะกุศลที่สะสมจึงเห็นประโยชน์