อยากให้อธิบาย ข้อความที่ว่า ทุกอย่าง มี เมื่อเกิด ค่ะ

ขอบพระคุณ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สภาพธรรม เป็นสิ่งที่มีจริงๆ สิ่งที่มีจริงๆ นั้น ไม่พ้นในแต่ละขณะของชีวิต ขณะที่เห็นบ้าง ได้ ยินบ้าง ได้กลิ่นบ้าง ลิ้มรสบ้าง รู้สิ่งที่กระทบสัมผัสทางกายบ้าง คิดนึกบ้าง เป็นกุศล เป็นอกุศล เป็นต้น ล้วนเป็นสิ่งที่มีจริงๆ เป็นธรรม ใครๆ ก็เปลี่ยนแปลงลักษณะของสภาพธรรมเหล่านั้นให้ เป็นอย่างอื่นไม่ได้

เป็นที่น่าพิจารณาจริงๆ ว่า จิตเกิดขึ้นทีละ ๑ ขณะ ไม่ได้เกิดพร้อมกัน ๒ หรือ ๓ ขณะ ใน
ขณะที่จิตเกิดขึ้น ก็รู้อารมณ์ตามควรแก่จิตขณะนั้นๆ ยกตัวอย่างขณะที่เห็น เห็นอะไร? เห็น
เพียงสิ่งที่ปรากฏให้เห็นได้เท่านั้น ไม่ใช่อย่างอื่น ขณะนั้นจิตไม่ได้รับรู้อารมณ์ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย และทางใจเลย ในขณะที่เห็น ก็เพียงเห็นซึ่งสิ่งที่ปรากฏทางตาเท่านั้น อะไรที่ปรากฏ ในขณะนั้น ก็เพียงสี หรือ สิ่งที่ปรากฏทางตา เท่านั้น ถ้าไม่มีธาตุรู้เกิดขึ้นเห็นสี สีก็ไม่ปรากฏ อะไรๆ ก็ไม่ปรากฏ ดังนั้น สภาพธรรม มีจริงๆ จะรู้ว่ามีจริงๆ เมื่อเกิดปรากฏ ธรรม นั่นเองที่ ปรากฏในขณะนั้น ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน ครับ

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

กราบขอบพระคุณ

สาธุ สาธุ สาธุ

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

กราบขอบพระคุณค่ะ

ขออนุโมทนาครับ