สวัสดีครับ ท่านผู้รู้ครับ

การที่เราได้กระทำผิดสังฆาทิเสสในพระวินัยนั้นในสมัยที่เป็นสามเณรอยู่ จะเป็นการกั้นขวางทางพระนิพพาน หรือไม่อย่างไร ถ้าเราจะบวชพระ แต่เราได้ทำผิดสังฆาทิเสสมา

ก่อนแล้วในสมัยที่เป็นสามเณร จะมีผลให้เราบวชเป็นพระภิกษุได้หรือไม่ครับ มีการแก้ไข

อย่างไรครับ ในเมื่อเราทำผิดมาแล้วรู้สึกผิดครับอยากจะบวชพระก็ไม่กล้าบวชครับ เพราะ

ติดอยู่กับที่เราทำผิดสังฆาทิเสสเมือสมัยเป็นสามเณร ชี้แนะด้วยครับ

ควรทราบว่า สามเณรมีสิกขาบท ๑๐ และไม่มีอาบัติสังฆาทิเสส การล่วงศีลของสามเณร กระทำการต่อศีลใหม่ กับพระภิกษุได้อีก เมื่อมีอายุครบบวชพระ ก็ย่อมบวชเป็นพระได้ ศีลที่เคยก้าวล่วงแล้ว ตอนเป็นสามเณรย่อม ไม่กั้นการบรรลุมรรคผล และพระนิพพาน เว้นแต่บางข้อที่ทรงแสดงไว้ เช่น ข่มขืนภิกษุณี ฆ่ามารดาบิดา เป็นต้น อกุศลกรรรมเหล่านี้ ย่อมห้ามบวชเป็นพระ และกรรมนั้นห้ามมรรคผลด้วยครับ

ขออนุโมทนาครับ

สิ่งสำคัญคือ ความเข้าใจของท่านเองว่าบวชพระเพื่ออะไร หากจะบวชจริงๆ ได้มีการ

ศึกษาพระวินัยมากน้อยแค่ไหน มีความเข้าใจมากน้อยเพียงไรเกี่ยวกับการเจริญปัญญา

ไม่อย่างนั้นก็จะลำบากกับทั้งตัวท่านเองและผู้อื่นครับ