[เล่มที่ 71] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 695

เถราปทาน

ปทุมุกเขปวรรคที่ ๒๗

วิฬาลิทายกเถราปทานที่ ๕ (๒๖๕)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายมันมือเสือ

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 71]

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 695

วิฬาลิทายกเถราปทานที่ ๕ (๒๖๕)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายมันมือเสือ

[๒๖๗] มีภูเขาชื่อว่าโรมสะ อยู่ในที่ไม่ไกลจากภูเขาหิมวันต์ พระสมณเจ้าผู้มีอินทรีย์อันอบรมแล้ว อยู่ที่เชิงเขานั้น เราได้ ถือเอามันมือเสือไปถวายแด่พระสมณเจ้า พระสยัมภูมหาวีรเจ้าผู้ไม่แพ้อะไรๆ ตรัสอนุโมทนา ว่าท่านมีใจผ่องใส ถวายมันมือเสือแก่เรา ผลจะบังเกิดแก่ท่านในภพที่ท่านเกิด.

ในกัปที่ ๙๔ แต่กัปนี้ เราได้ถวายมันมือเสือใด ด้วยทาน นั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายมันมือเสือ.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.

ทราบว่า ท่านพระวิฬาลิทายกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.

จบวิฬาลิทายกเถราปทาน

๒๖๕. อรรถกถาวิฬาลิทายกเถราปทาน

พึงทราบเรื่องราวในอปทานที่ ๕ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า หิมวนฺตสฺสาวิทูเร ได้แก่ ใกล้หิมวันตบรรพต. บทว่า โรมโส นาม ปพฺพโต ความว่า ได้มีภูเขาชื่อว่า โรมสะ เพราะดาดาษ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 696

ไปด้วยหญ้าแพรกเป็นต้นล้วนๆ ไม่มีต้นไม้ เถาวัลย์ปกคลุม. บทว่า ตมฺหิ ปพฺพตปาทมฺหิ ได้แก่ ที่เชิงเขาลูกนั้น. บทว่า สมโณ ภาวิตินฺทฺริโย ความว่า สมณะผู้มีบาปอันสงบระงับแล้ว ผู้เข้าไปสงบกิเลสได้แล้ว มี อินทรีย์อันเจริญแล้ว คือรักษาอินทรีย์มีจักขุนทรีย์เป็นต้นได้เป็นอย่างดี. อีกอย่างหนึ่ง อธิบายว่า สมณะผู้เจริญอินทรีย์แล้ว คือเจริญอินทรีย์มี สัทธินทรีย์เป็นต้นได้เป็นอย่างดี. อธิบายว่า เราได้ถือเอามันมือเสือถวาย แด่พระสมณเจ้ารูปนั้นแล.

จบอรรถกถาวิฬาลิยเถราปทาน